| |
| | Σε παλιούς Νεκρούς |  | | | Κ. | | |
Σε παλιούς νεκρούς
(7)
Όλα τελικά θα μείνουν όπως τα άφησα.
Το μικρό σκοτεινό -με τα πάντα σκονισμένα έπιπλα- δωμάτιο.
Έκλεινε μέσα του με τόση στοργή όλες τις νωθρές,
Λαθραίες σκέψεις των φθινοπώρων.
Χαμογελούσε με χαμόγελο πικρό σαν συμπάθιο,
Στη μοναξιά. Βοήθεια επιβίωσης.
Σε μια γωνιά στέκουν ακίνητες οι κασέτες
με τους ατέλειωτους πόνους.
Απ’ την αναπαυτική παλιά πολυθρόνα μου κλείνει το μάτι
Στοχαστικά ο Baudelaire, ενώ πιο δίπλα σαν ερμαφρόδιτος
Τριγυρνάει με την ψυχή του στο χέρι ο Πόε,
Ψάχνοντας ένα μπουκάλι να την πετάξει.
Στην ντουλάπα μέσα ένας κόσμος. Ανοίγοντας αντικρίζεις,
Το λείψανο το πυροβολημένο στην καρδιά
Και του μιλώ για την Μαρία, που σαν από κάπου
Ακούγονται οι βαριές ανάσες της.
Πάνω ψηλά στο παμπάλαιο ράφι στέκουν οι
Πορσελάνινες κουκλίτσες, που με ευκολία θα βυθομετρούσες
Το άδειο τους κεφάλι.
Τώρα σκέφτονται.
Να πηδήξουν με φόρα στο κενό
που χάσκει κάτω από τα πόδια τους, σαν παγώσαν
τα μικρά χεράκια της Βιργινίας.
Στο κρεβάτι επάνω σαλεύουν λάγνα τα κορμιά τους
Κάποια Ελένη, μια Jeanne, η Άνναμπελ Λη.
Μα σαν κάνω να αγγίξω τη ροδόχλωμη μορφή τους,
Χάνονται μες στη σιωπή.
«Κι έτσι απομείναν πλάι μου μονάχα οι σιωπές,
Φωσφορίζουσες εν μέσω της νυκτός,
Οι μελαγχολικές σιωπές…»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πεθαίνεις όταν βαριέσαι να ζεις, αυτοκτονείς όταν νιώθεις ότι στον κόσμο περισεύεις... | | | |
|
monajia
28-10-2009 @ 09:07 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
28-10-2009 @ 09:28 | Εντυπωσιακό σε εικόνες και νοήματα
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: | | sofiagera
28-10-2009 @ 09:37 |
| | sofiagera
28-10-2009 @ 09:38 | Απ’ την αναπαυτική παλιά πολυθρόνα μου κλείνει το μάτι
Στοχαστικά ο Baudelaire, ενώ πιο δίπλα σαν ερμαφρόδιτος
Τριγυρνάει με την ψυχή του στο χέρι ο Πόε,
Ψάχνοντας ένα μπουκάλι να την πετάξει.
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΤΕΛΕΙΟ - ΜΑΓΙΚΟ-ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ....... | | Simos_Vassilis
28-10-2009 @ 09:54 | «Κι έτσι απομείναν πλάι μου μονάχα οι σιωπές,
Φωσφορίζουσες εν μέσω της νυκτός,
Οι μελαγχολικές σιωπές…»
........................................................................................... | | χρηστος καραμανος
28-10-2009 @ 11:26 |
«Κι έτσι απομείναν πλάι μου μονάχα οι σιωπές,
Φωσφορίζουσες εν μέσω της νυκτός,
Οι μελαγχολικές σιωπές…»
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
