Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ύπνος του Ονήσιλου
 "Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος να μας κεντρίσουν να μας ξυπνήσουν να μας φέρουν ένα μήνυμα. Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα χωρίς τίποτα να νιώσουμε " Π.Μ
 
Σκεπάσου με σεντόνι του Βοριά
λινό, να στο’χουν πλέξει οι νυχτιές σου
με δώδεκα βελόνια σαν κεριά
που κέντησαν κλωστές τους έρωτές σου.
Κι ας έρθουνε κι οι μέλισσες μετά
κερήθρες να χαράξουνε στο σώμα
Κορδόνια με τα κύτταρα, δετά
στης ύπαρξης το αβέβαιό σου στρώμα.

Φυλάξου, σαν σιμώσουν οι σκιές,
θα θέλουν την ψυχή σου να ρημάξουν'
Μπαστούνια χάμω σέρνουν σα γριές
τις έφηβες τις μνήμες να συνάξουν.
Αρπάξου από του κόσμου το σκοινί
εκείνο που το τέντωσε ο χρόνος
και έφτιαξε της λήθης τη σκηνή...
Συγκάτοικοι: εσύ, εγώ κι ο πόνος.

Σκεπάσου, τώρα αγρίεψε ο Βοριάς
Και σκούρυνε το άσπρο σου σεντόνι
γιατ' έσερνες σε λίμνη λασπουριάς
το φως του και το μαύρισαν οι πόνοι.
Σε πόλη που είναι ακόμα νηστική
Ονήσιλος κοιμήσου, να χορτάσεις
με αίμα των τρελών τη λογική
Κοιμήσου αλαφρά, να ξαποστάσεις....



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 14
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
romance4love2you
28-10-2009 @ 16:35
Πανέμορφο βαθύ και πολύ δυνατό
Μπράβο σου ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Καλό ξημέρωμα
ιωανναχανιωτακη
28-10-2009 @ 16:37
Αρπάξου από του κόσμου το σκοινί
εκείνο που το τέντωσε ο χρόνος
και έφτιαξε της λήθης τη σκηνή...
Συγκάτοικοι: εσύ, εγώ κι ο πόνος.

δεν θα το σχολιασω ..δεν εχω τι να πω.............
ΚατεριναΘεωνα
28-10-2009 @ 16:43

Φυλάξου, σαν σιμώσουν οι σκιές,
θα θέλουν την ψυχή σου να ρημάξουν
μπαστούνια χάμω σέρνουν σα γριές
τις έφηβες τις μνήμες να συνάξουν.
Αρπάξου από του κόσμου το σκοινί
εκείνο που το τέντωσε ο χρόνος
και έφτιαξε της λήθης τη σκηνή...
Συγκάτοικοι: εσύ, εγώ κι ο πόνος.

ΚΙ Η ΑΓΩΝΙΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΑΝ ΤΟ ΕΓΡΑΦΑ ΕΓΩ
ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ ::theos.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
28-10-2009 @ 16:57
Τι αλλο μπορει να ειναι η ποιηση,εκτος απο κατι που σε κανει
να δακρυζεις,χωρις να καταλαβαινεις καν το λογο που γινεται αυτο?
Σκεπασου,τωρα αγριεψε ο Βοριας......
rock sugar
28-10-2009 @ 17:16
Γιάννη μου, φαντάσου να είχες και την ποίηση
προσωποποιημένη μπροστά σου...
Σκεπάσου...

Αθανασία μου...με σκεπάζεις με κάθε λέξη σου!
Α.Ε. ΕΠΕ
28-10-2009 @ 21:34
Με τσίμπησε κάτι;
Μπάααα... ιδέα μου θα ήταν...
::love.::
monajia
28-10-2009 @ 23:36
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
29-10-2009 @ 00:30
Μπράβο Αθανασία, νομίζω αξίζει για πολλά Αγαπημένα το σημερινό σου, όμως θα βρεις ίσως πολλούς ζηλωτές της επιτυχίας σου, ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥ !!!

Αξιόλογότατο και ποιητικότατο, πέραν του ευφυούς του, που δεν συζητείται !!!!!!!!

Simos_Vassilis
29-10-2009 @ 01:00
...............................................................
MARGARITA
29-10-2009 @ 01:06
ζητάω χρησμό από το μαντείο για την ποίηση σου ::love.:: μπράβο σου
Αστρογιογγι
29-10-2009 @ 01:47
Ελα βρε Ομορφια!!!
efrosiba
29-10-2009 @ 03:47
Αξεπέραστη...............Μόνο ο εαυτός σου μπορεί να σε συναγωνιστεί...Αγαπημένο.................... ::theos.::
sofianaxos
29-10-2009 @ 04:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
29-10-2009 @ 11:16
τι να πω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dimvel
29-10-2009 @ 11:51
Τρεις θαυμαστές στροφές!!!
Μου έφεραν στο νου αυτόματα -παρά το διαφορετικό περιεχόμενο-
ένα παλιό , τίτλο σε δίσκο και τραγούδι , του Αλκίνοου Ιωαννίδη:
ο δρόμος , ο χρόνος και ο πόνος . Τούτο σου μου άρεσε περισσότερο...

Μπράβο Αθανασία , Μπράβο!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
29-10-2009 @ 12:19
Κι ας έρθουνε κι οι μέλισσες μετά
κερύθρες να χαράξουνε στο σώμα
Κορδόνια με τα κύτταρα, δετά
στης ύπαρξης το αβέβαιό σου στρώμα.
Αρπάξου από του κόσμου το σκοινί
εκείνο που το τέντωσε ο χρόνος
και έφτιαξε της λήθης τη σκηνή...
Συγκάτοικοι: εσύ, εγώ κι ο πόνος.
Σε πόλη που είναι ακόμα νηστική
Ονήσιλος κοιμήσου, να χορτάσεις
με αίμα των τρελών τη λογική
Κοιμήσου αλαφρά, να ξαποστάσεις....
Υπέροχα τετράστιχα , δεμένα σε ένα καταπληκτικό σύνολο στίχων . Μπράβο σου χίλιες φορές!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-10-2009 @ 12:36
Σε πόλη που είναι ακόμα νηστική............................ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
artista_k
29-10-2009 @ 13:02
Τι λέξεις, τι νοήματα, τι περιγραφές..... ::love.::
Κακτίνα
29-10-2009 @ 13:07
όλο όμορφο, το τέλος γαλήνη
suaddo
29-10-2009 @ 13:45
αθανασια καταπληκτικο....
ναι γιαννη, αυτο ειναι η ποιηση
λεξεις στη σειρα που σε κανουν να δακρυζεις..
και στα σχολεια μαθαινουν (σοβαρα στο λεω!) 15 σελιδες θεωρια για το 9στιχο ποιημα "ο ελεγκτης" του σαχτουρη...
αυτο δεν ειναι η ποιηση....ετσι μισει κανεις την ποιηση!!!

αθανασια ισως καποτε μαθαινουν και για δικο σου ποιημα 15 σελιδες φιλολογων τα παιδια προσπαθωντας να ΜΑΘΟΥΝ τι θες να πεις και τι πραγματικα εννοεις...
μα ειν αυτο που ειπε ο γιαννης...δακρυζεις και δεν ξερεις γιατι

"Σκεπάσου, τώρα αγρίεψε ο Βοριάς
Και σκούρυνε το άσπρο σου σεντόνι"

η ποιηση χωρις σχολια, ετσι γυμνη!!! ::theos.::
nea xrysi
29-10-2009 @ 22:41
Φυλάξου, σαν σιμώσουν οι σκιές,
θα θέλουν την ψυχή σου να ρημάξουν'
Μπαστούνια χάμω σέρνουν σα γριές
τις έφηβες τις μνήμες να συνάξουν.

Έξοχο όλο!!!!!!! ::theos.::
poetryf
30-10-2009 @ 15:37
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ.
Να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την Αγνή
που χάριν της δικής της παρέμβασης
διόρθωσα ότι το ποίημα "Ονήσιλος"
που παρέθεσα στο υποσχόλιο μου, δεν ήταν του Κ.Μόντη
αλλά του Παντελή Μηχανικού.


pithanos
31-10-2009 @ 20:24
::rol.::
..αυτό μάλιστα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο