monajia
29-10-2009 @ 01:24 | τέλειο........μπράβο σου................................... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Simos_Vassilis
29-10-2009 @ 01:33 | κι έγινα αιώνιος στους φόβους μου δεσμώτης
γι’ αυτό ραγίζει η αντοχή μου σαν γυαλί
κι έχασα πρόωρα την αφέλεια της νιότης
να με διαβάζω έμαθα, άκαιρα πολύ
............................................................................................ | |
efrosiba
29-10-2009 @ 04:05 | κι έγινα αιώνιος στους φόβους μου δεσμώτης
γι’ αυτό ραγίζει η αντοχή μου σαν γυαλί
κι έχασα πρόωρα την αφέλεια της νιότης
να με διαβάζω έμαθα , άκαιρα πολύ ::rock.:: | |
MARGARITA
29-10-2009 @ 04:57 | υπέροχο....μπράβο Χρήστο....μπράβο σου! ::smile.:: | |
oneiropola
29-10-2009 @ 11:29 | κι έγινα αιώνιος στους φόβους μου δεσμώτης
γι’ αυτό ραγίζει η αντοχή μου σαν γυαλί
κι έχασα πρόωρα την αφέλεια της νιότης
να με διαβάζω έμαθα , άκαιρα πολύ
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
ιωανναχανιωτακη
29-10-2009 @ 12:05 | τα στρώματα της συνειδήσεως διαρρηγνύω
και βρίσκω μέσα στου μυαλού τα στεγανά
ότι ποτέ δεν ήμουν ένας, ήμουν δυο
μια σκέψη αγέραστη και σώμα που γερνά…
εισαι πολυ τυχερος Χρηστο..... οι περισσοτεροι γερνουν πρωτα στη σκεψη....μου αρεσε παρα πολυ αυτο που εγραψες!!!!! | |
Γιώργος Θαλάσσης
29-10-2009 @ 14:54 | εξαιρετικο
καλησπερα | |
 |
