| |
Κανεις δεν με καταλαβε κανεις δεν με εχει νιοσει
στη νυχτα που θα καιγομαι και την καρδια μου θα πληγοσει
Ολλοι με κατακρινουνε και ολλοι με γελουνε
μα πως θα φυγω απ'τη ζωη εκεινοι θα το δουνε
Ρ Και τοτε θα με θυμηθουν στο τσιγαρο που θα καιει
και τρεις φορες θα κλαψουνε θα λενε πως δεν φταει
ο ανθρωπος που αγαπησε τους φιλους στη ζωη του
και μια φορα που χαρισε την δολεια την ψυχη του
ασε να ζησουνε θεε λογια γλυκα να πουνε
να δοσουν την αγαπη τους και να με θυμηθουνε
δεν θα ζυτισω θεε πολλα μια χαρη μονο κανε
ποτε μην με ξεχασουνε στο ταφο μου να πανε
ενα κρασι να ριξουνε να δροσιστω για λιγο
κι υστερα με χαμογελο απ'τη ζωη να φυγω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
