| |
πήρα ατσάλι ,
το πύρωσα,
με χέρια θυμωμένα ,
έγινε ακόμα ποιο ατσάλι,
στο βράχο των ανέμων έκατσα,
με βοριά το ξίφος τρόχισα,
λεπίδα κοφτερή ,
ζηλευτή ,
σε κάθε σταυροφόρο,
ετοιμάστηκε για πόλεμο
αντίπαλος ο ουρανός
σύννεφα γκρι να πολιορκούν το χαμόγελο μου
σ ένα ήλιο που δώσαμε έρωτα καλοκαιρινό,
να τον ψάχνω στο γκρι ουρανό
ξίφος ακονισμένο με αέρα
παγωμένο με βοριά
έτοιμο ουρανό να πολεμήσει,
το γκρι να σκίσει
και τον έρωτα,
τον ήλιο,
το φως,
πίσω να φέρει
και το ατσάλι να ηρεμήσει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
