| |
[align=center]Βασίλεψε ο ήλιος
Κι ούτε που θέλησε ποτέ του
να φορέσει κορώνα
Εμείς του τη βάλαμε με το ζόρι
Του χτίσαμε κι ένα παλάτι
κάπου πάνω απ’ τη θάλασσα
Να ξεψυχάει ζαλισμένος
Μα, ακόμα τα μαλλιά σου
μυρίζουνε εκείνο το χρώμα της ώχρας
τα απογεύματα που πίνεις καφέ
στο μπαλκόνι σου
Βασίλεψε κι ο ήλιος
Του αγοράσανε μεταξωτά σεντόνια
και χαλασμένα ξυπνητήρια
Μοιρασμένος στις λεωφόρους της πόλης
Χαραγμένος απ’ τα κάγκελα της φυλακής
Μουντζουρωμένος απ’ της αυγής
τα παγωμένα μολύβια
Μα, ακόμα έχεις εκείνο
το χρώμα των μαλλιών του
Τον ήλιο φόραγες, θυμάμαι!
Μας τον βασίλεψαν τον ήλιο
Μα εκείνος δεν ήταν σαν κι εμάς
δεν ζήταγε τα πορφυρά εκείνος
Τον φυλάκισαν στα κρύα
μουσεία του Βορρά
λουσμένο με πλαστικά τριαντάφυλλα
Ποζάρουν μαζί του στα φλας
Μα δεν γίνεται, θυμάμαι!
Εκεί ήταν, χρυσός, ανάμεσά μας
Έκαιγε
Μας τον βασίλεψαν τον ήλιο
Και τον έκοψαν κίτρινα κέρματα
Τον βασίλεψαν και ξέχασε
Λησμόνησε ουρανό[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
