Φαληρέας
31-10-2009 @ 17:23 | Να 'σαι καλά βρε Αθανασία!!!
::love.:: ::hug.:: ::love.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
31-10-2009 @ 17:26 | ΑΠ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Brunhilda
31-10-2009 @ 17:40 | Μου θυμιζει ενα πολυ μεγαλο ποιητη...
Μπραβο!
Συγχαρητηρια!!!!!!
Αυτο ειναι ποιηση και οχι σαν αυτα που γραφω εγω | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
31-10-2009 @ 18:07 | Mε καθε σου λεξη, με καθε σου φραση,υπεροχη και μοναδικη,
τι να σου πω?καθε στροφη σου ενα πληρες ποιημα,
μπαινεις στη πρωτη στροφη τοσο δυνατα που σχεδον σε λυπαμαι,λεω τι μπορει να γραψει μετα?
Και συνεχιζεις με τις νυχτες Σαλωμες και ανεβαινεις και ανεβαινεις....
Καθε στροφη και ενα σκαλοπατι πιο πανω.
Ενθουσιασμενος,δε φαινεται? | |
pithanos
31-10-2009 @ 20:00 | καλή σου η προσπάθεια και σέβομαι τον ψυχισμό σου αλλά μου κάνει εντύπωση τόσος ντόρος..
στροφή Α) πέντε φαρέτρες ανά ..τόξο δεν έχει ξαναγίνει
ΚΑΙ κανένα ..βέλος ( μήπως οι τρίχες;)
Β) Σαλώμες; (και ΗρώδηΔΕΣ)
και πιασμένες? ( τσάμικο?)
Γ) Απ' τα 88 πλήκτρα του πιάνου αυτός μόνο με ένα άσπρο και ένα μαύρο έπαιζε;
ωραία μπαλάντα
Δ) ως προς το
Πατρίδα, για 'ναν ακόμα γυρισμό....
μήπως καλύτερα ..
Πατρίδα, για έν(α) ακόμα γυρισμό?
(οκ ασήμαντο)
::blush.:: | |
Ιχνηλάτης
31-10-2009 @ 20:48 | Το ποιημα είναι υπέροχο!!!
Αν και μερικοί το είδαν τελείως επιφανιακά και ρηχά!
Οι αλληγορικές έννοιες είναι αυτές που δίνουν την αξία τους (σ` αυτούς που είναι σε θέση και θέλουν να καταλάβουν)
Πέντε άδειες φαρέτρες τα δάχτυλα, που ή άδειασαν στην προσπάθεια της μάχης,
ή μάταια προσπαθούν να ψηλαφίσουν ένα σώμα, μιά ψυχή!
Και τα χέρια τόξα της στιγμής, που ορφανά περιμένουν και ανήμπορα στέκονται χωρίς να κάνουν τίποτα!
Στην δεύτερη στροφή, εκεί που "οι Σαλώμες" συνεχίζουν ακόμα και αυτή την στιγμή να΄υπάρχουν.
Γιατί η Σαλώμη όχι σαν πρόσωπο, αλλά σαν έννοια,
εξακολουθεί να εμπνέει τους ποιητές ακόμη και στις 03:13΄ το πρωί της Κυριακής!
Δεν ξέρω αν το πιάνο έχει 88 πλήκτρα, αλλα ο ποιητής θέλει ένα άσπρο μόνο και ένα μαύρο, για να παίξει και να δείξει την αντίθεσή του! Και παίζει αλλου είδους μπαλάντες!
Αν δείς ένα κείμενο με κλειστά μάτια τότε βλέπεις τις ψυχές!
Αλλιώς, αν το δείς επιφανειακά, τότε οι 5 φαρέτρες, σου φαίνονται αστείες και οι Σαλώμες κρύες και νεκρές!
Εύγε Αθανασία!
Περιγραφικότατο και πανέμορφο!
| |
**Ηώς**
31-10-2009 @ 23:46 | ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΕΝΕ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΙΧΝΗΛΑΤΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ....
Καλημέρα υπέροχη Αθανασία μου!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pithanos
01-11-2009 @ 00:11 | Ααα ήταν ΑΔΕΙΕΣ οι φαρέτρες λοιπόν
είχα εντύπωση (με ανοιχτά μάτια) ότι τις παρουσίαζε ως τίγκα στο βέλος
μα καλύτερα κι από σένα (καθώς τα κλείνω) φαντάζομαι το ξέρει εκείνη (στις 03:13΄ λοιπόν..θα ήτο ραγδαία η σύλληψης.. απ' τα λεγόμενα του ιχνηλάτου )
τώρα αν ο ποιητής θέλει να παίξει για να δείξει την αντίθεσή του
και βάζει τον άλλο να κοιτά μπαλάντα στο πιάνο (= παίζει ) με τα πλήκτρα που είναι μαύρα- άσπρα, χτυπώντας ταυτοχρόονως το ..ασπρόμαυρο, τότε
όπως και να το χτύπαγε, καλά δεν (την) έπαιζε
με το ένα χέρι
εκτός και το χτύπαγε (ωραίο ρήμα για την αντίθεση !) με το κεφάλι
τι να πω
πάντως με όλες αυτές τις σκέψεις είτε απ' τη θέση του ποιητή είτε απ' τη δικιά μου ο κόμπος στο λαιμό δεν θα έλυνε αλλά θα έσφιγγε.
τι να κάνουμε ρε φίλε πρέπει να συμφωνούμε σε όλα μας ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ όπως προτείνεις?
προτείνω τον τίτλο μόνο απ' την τελ μου καταχώρηση (κυρίως για αναγνωσιμότητα)
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=114388
δε πιστεύω να απαγορευόταν να πω τι μου στραβοκάθεται
κι αν δεν έβλεπα ότι η κοπελιά οπωσδήποτε γράφει καλά δεν θα ανέφερα τίποτα απ' τα παραπάνω
αλλά είπαμε..
γι αυτό και πήγα στο προηγούμενο της και διάβασα (υπέγραψα οκ)
όσο αναφορά στις ψυχές, πρώτη μου κουβέντα.. σε πρόλαβα
κι ας πάω τώρα να τα κλείσω (όπως είδες κι απ' τη φάτσα και την ώρα πριν ήταν μισόκλειστα) αλλά όχι για άλλη ανάλυση.
Αγάπες.. | |
sofiagera
01-11-2009 @ 00:10 | Οι νύχτες μου γινήκανε χαρέμι
πιασμένες σαν Σαλώμες στο χορό,
και το ένα μου το σώμα ψυχοτρέμει,
ακέφαλο της ζήσης μου θεριό ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟ-ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
oneiropola
01-11-2009 @ 00:19 | ............... ::up.:: ::up.:: ::up.:: ................... | |
monajia
01-11-2009 @ 00:27 | θεσπέσιο.........υπέροχο...........φανταστικό................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Ιχνηλάτης
01-11-2009 @ 01:43 | Προσπάθησα να αναλύσω τις σκέψεις της Αθανασίας σε βάθος.
Εσύ ακόμη το βλέπεις επιφανειακά, χτυπώντας πιάνα με ένα χέρι ή με το κεφάλι, και αν οι φαρέτρες ειχαν μέσα βέλη ή οχι!
Οσο για το δικό μου σχόλιο που κριτίκαρες,
όταν λέω "με κλειστά μάτια" είναι οφθαλμοφανές τι έννοώ.
Ανοιξτα και θα δείς σκοτάδι.
Κλείστα και θα δείς ψυχές!
Η απόλυτη ψυχραιμία, είναι χαρακτηριστικό μου,
αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να διακινδυνεύσω να την χάσω!
Οσό για την γνώμη σου να την εκφέρεις σε κάτι που σου στραβοκάθεται,
απόλυτα δεκτή και σεβαστή.
Το "ρε φίλε" με τσιτάρισε και η δόση είρωνείας στα σχολιά σου γενικώς, σε σκέψεις που μπορεί για τον άλλον να είναι
όλη του η ψυχή.
| |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
01-11-2009 @ 01:00 | εξαιρετικη γραφη.!!!!!!!!!!!! καλο μηνα | |
swordfish
01-11-2009 @ 01:16 | Καλό μήνα!!!! ::up.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
01-11-2009 @ 01:26 | Πολύ όμορφο το ποίημά σου
Αθανασία μου
Έχει ρυθμό και νοήματα
αλληγορίες που ο καθένας
μπορεί να προεκτείνει στον
ψυχικό του κόσμο
ανάλογα με τα συναισθήματα
και τα βιώματά του
Είναι ένα όμορφο ποίημα
Καλημέρα
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Scarlett-MP
01-11-2009 @ 01:48 | Υπέροχοι συμβολισμοί, βαθιά νοήματα,συναρπαστική ροή...
Με μια λέξη: Π ο ί η σ η... ::theos.:: | |
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
01-11-2009 @ 02:38 | απο τα σκοταδια, μεχρι τη πατριδα, μας αφησες χωρις λογια και παλι αγαπητη μου!
καλο σου μηνα! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
romance4love2you
01-11-2009 @ 04:15 | ::cry.:: Δυνατό και νοσταλγικό τα μάλλα
Πανέμορφο κι αγαπημένο ::love.::
Μπράβο σου ::theos.::
Καλό μεσημέρι και καλό μήνα | |
pithanos
01-11-2009 @ 05:57 | Εσύ Ιχνηλάτη με τη συνεκδοχή ..ΜΕΡΙΚΟΙ το είδαν επιφανειακά
αναφέρεσαι σε πολλούς; ( ή σε μένα;)
στο τέλος με το .. Αλλιώς, αν το ΔΕΙΣ επιφανειακά, τότε οι 5 φαρέτρες, ΣΟΥ φαίνονται
μή μου πεις ότι (χωρίς πουθενά δόση ειρωνίας γενικώς) απευθύνεσαι στους πολλούς κι όχι ευθέως σε μένα; ( με τα παραδείγματά μου)
(το όνομά μου δεν είδα να λες)
το ρε φίλε
..σε τσίτωσε?
αμ αυτό που να το φανταστώ
(γιατί έχω δει ότι πληθυντικοί όχι στις Σαλώμες αλλά της Μνησαρέτης σου χτυπάνε περισσότερο)
δε πιάνεσαι πουθενά.. | |
ιωανναχανιωτακη
01-11-2009 @ 06:17 | ενα αριστουργημα που δεν εχει αναγκη
σχολιων θετικων η αρνητικων..............
καλο σου απογευμα Αθανασια | |
Ιχνηλάτης
01-11-2009 @ 07:37 | Ακόμα αναρωτιέσαι;;;!!!!!!!;;;;;;!!!!!!
| |
Μνησαρέτη
01-11-2009 @ 08:10 | χαχα! αστείο, πράγματι!
Πιθανέ είσθε λίγο μοσχαροκέφαλος, ακόμα κι ο Ιχνηλάτης κρίνει καλύτερα από σας...
Εν τω μεταξύ, εμφανίζεσθε εκεί που λείπει η φίλη σας η Αγνή...
Περίεργο!!!
Κυρά-poetryf, καλή η προσπάθεια, εντίμως όμως, έχετε γράψει και καλλίτερα | |
pithanos
01-11-2009 @ 08:27 | μωρέ εγώ είπα τ' όνομα σου για δύο λόγους
1) για να μην ασχολείται άλλο μαζί μου, αφού ήξερα ότι
2) σε τρώει, παρακολουθείς και θα εμφανιστείς..
η σκυτάλη αλλού τώρα
(είδες μοσχαρίσιο ένστικτο?) | |
Μνησαρέτη
01-11-2009 @ 08:41 | Οίδα... | |
artista_k
01-11-2009 @ 08:38 | Να σ' έχει ο Θεός καλά Αθανασία! ::kiss.:: ::hug.:: ::love.:: | |
elpidakwstopoulou
01-11-2009 @ 10:05 | καλησπέρα υπέροχη Αθανασία !!! η πένα της ψυχήςσου ζωγράφισε ακόμα μια φορά ένα ακόμα αριστούργημα ....χαιρομαι ακόμα και εκείνους που κοιτάζουν στο βάθος και μας δειχνουν χνάρια ....να βγαινουμε λίγο κι εμείς απ το σκοτάδι.........αγαπημένο ::love.:: ::theos.:: | |
xxix86
01-11-2009 @ 10:10 | Συγχαρητήρια Αθανασία...
::up.:: | |
rock sugar
01-11-2009 @ 18:34 | οδεύεις με ταχύτητα φωτός...
Με τη σκιά σου να σε κυνηγάει!!!!!
Υπέροχη μου Αθανασία!! | |
μηχανοδηγος
01-11-2009 @ 23:39 | Απίθανο... | |
μηχανοδηγος
01-11-2009 @ 23:49 | Και κάτι ακόμα...
Μην πολυαναλύετε τα ποιήματα ρε παιδιά ,
είναι σαν να διαμελλίζετε ένα νεογέννητο μωρό.... | |
pithanos
02-11-2009 @ 00:56 | Ένα τελ σχόλιο, παρ ότι κάπου παραδίπλα είπα δεν θα ξανακάνω πλέον, για άσχετο λόγο εκτός –ίσως- αν μου ζητηθεί.
Αλληγορικά μιλάνε και γράφουν όλοι κι εδώ κι αλλού και πάντα και είναι αυτονόητο.
Κι ο αετός του (Συνθέτη) Χατζηδάκη (ας πιάσω δύο απ’ τα δημοφιλέστερα ζεμπέκικα) που ένα χέρι λατρεμένο ..του τα κόβει τα φτερά, για να μην ψηλά πετά.. Και ο αετός του Σφακιανάκη (που συχνά το τραγουδά με τα μάτια κλειστά Ιχνηλάτη) πεθαίνει στον ..αέρα ( με τα φτερά ..ανοιχτά σαν τον Εσταυρωμένο)
αν κάπου κάτι σκαλώνει ή χτυπάει αλλάζει με το να ανατρέχουμε συνεχώς στις αλληγορίες?
Μήπως νόμισα πως η δημιουργός πήρε μέρος στη Μαχαμπαράτα και μου έλειψαν τα βέλη? Όπως λοιπόν και να το κάνουμε είπαμε εμένα οι πιασμένες Σαλώμες θα μου χτυπάνε ή το άσπρο και το μαύρο όσο και να χτυπιέται παραλληλιζόμενο με τα πλήκτρα (δεν πιστεύω να εκφράζει ιδιαίτερα κάποιον ή να θέλει να το αποστηθίσει, να το τραγουδήσει..)
Η ειρωνεία (λοιπόν) που αναφέρθη είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα, αν ανατρέξει κανείς εδώ μέσα θα δει ότι περισσότερο την έχω χρησιμοποιήσει για τον εαυτό μου, όπως και οποιαδήποτε λεξούλα πάλι μόνο ως προς εμέ..
πχ στον χαρακτηρισμό της εμεσοαποκαλούμενης έντιμης, δεν της ζήτησα να αυτοπροσδιορίσει πια κεφαλή θέλει να διαλέξει για την δική της ύπαρξη -το έχει δείξει στις υπέροχες δημιουργίες που ανεβοκατέβασε.
(ανέτρεξα στα τελευταία σχολιανά που άκουσε και δεν με βρήκα εκεί. Όλα άστοχα σε αυτή τη γυναίκα, εδώ
με την κρίση της βρήκε καλή την ανάλυση του Ιχνηλάτη αλλά ξενέρωσε με την ..κυρά.. χωρίς να χάσει τον πληθυντικό υποκρισίας).
μπράβο που η proetry εδώ δεν έλαβε μέρος στη κουβέντα..
Ο Δ. Παπαδημητρίου μου είπε πέρσι όταν τον ρώτησα τί απαντά στα αρνητικά σχόλια.
-Τίποτα. Σας ευχαριστώ και τέλος
-Μα ..
- Αν αρχίσεις να απαντάς και ανταπαντήσεις και στον άλλο θα αρχίσεις να εκτίθεσαι
κι όλο και πιο πολύ..
πόσους θα τριπλάρεις;
Βέβαια ποτέ δε βρήκα για μένα αυτές τις κουβέντες μη ωφέλιμες (άλλη δουλειά τα μπινελίκια)
μηχανοδηγος: σωστά
είναι σαν να βγάζουμε τα άντερα έξω σε ένα έργο τέχνης.
κακό δεν είναι αν είσαι ο δημιουργός ο χεορούργος μα ξαναβάλτα μέσα χωρίς να τα δει το κοινό
bye | |
Ιχνηλάτης
02-11-2009 @ 01:36 | pithanos
είναι η γνώμη σου και την δέχομαι!
Αλλα εγώ, πρώτα βλέπω την ΠΟΙΗΣΗ σαν ποίηση και μετά σαν τραγούδι!
Εμένα η γνώμη μου για το συγκεκριμένο είναι άλλη!
Και αλλιώς το "είδα".
Αλλιώς το κατάλαβα!
Αν το έβλεπα όπως το είδες εσύ, με ανοιχτά τα μάτια, (αφού σου άρεσε τόσο αυτή η έκφραση και την επανέλαβες πολλές φορές με ειρωνικό τόνο), δεν θα σχολίαζα κάν!
Τα σχόλια σου υπάρχουν στην διάθεση των αναγνωστών και την δική σου.
Ανέτρεξε για να επαληθεύσεις, αν υπάρχει δόση είρωνίας ή όχι.
Όσο το "ρε φίλε" γενικά δεν μου αρέσει να την ακούω απο κανέναν.
Είναι μιά έκφραση, που όταν μου την λένε αμέσως νοιώθω αρνητικά για αυτόν που θα με αποκαλέσει έτσι!
Γιατί οι πραγματικοί φίλοι (μου), ποτέ δεν θα αποκαλέσουν έτσι κάποιον που έκτιμούν.
Θα του πούν διάφορα άλλα, μαλάκα (το προτιμώ), κολητέ, αδερφέ, καρντάσι και άλλα πολλά, αλλά ποτέ "ρε φίλε"!
Τώρα που να ξέρεις του καθενός τις ιδιοτροπίες!
Εντάξει! Απλά σου εξηγώ, γιατί το έκανες θέμα.
Για το δια ταύτα:
Όταν κάποιος γράφει ΠΟΙΗΣΗ και όχι ΤΡΑΓΟΥΔΙ
προσπαθείς να τον ερμηνεύσεις και να μπείς στην ψυχή του.
Πολλές φορές δεν θα καταλάβεις τι λέει και ίσως δεν σου αρέσει.
Όμως ποιηση είναι αυτό, που ακόμα και αν δεν καταλαβάινες,
το νοιώθεις απο την αύρα που βγάζει.
Και το αποδέχεσαι!
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης (νομίζω), όταν διάβαζε κάποιο βιβλίο και δεν του άρεσε, δεν το πετούσε! Ούτε μιλούσε επικριτικά για αυτό!
Δεν έκανε ουτε κάν μιά γκριμάτσα αποδοκιμασίας!
Το άφηνε ευλαβικά σε ένα παγκάκι και έλεγε ότι κάποιος θα αναγνώριζε την αξία του και θα το αγαπούσε!!
Αυτό είναι η ποιηση και αυτοί είναι οι πραγματικοί ποιητές!
| |
Α.Ε. ΕΠΕ
02-11-2009 @ 01:51 | Ειρήνη υμίν καρντάσια μου...
::scare.::
Γράφε Θανασάκι μου να σε καμαρώνω εγώ...
::love.:: ::hug.:: | |
Christa E.
02-11-2009 @ 09:30 | Μεγάλωσα κι αλλάξανε τα πάντα
μα ακόμα αναθυμιέμαι να κοιτάς
στο πιάνο τη γραμμένη μας μπαλάντα,
το άσπρο και το μαύρο να χτυπάς.
Μα ας ήτανε για μια ακόμα να’χα
Πατρίδα, για 'ναν ακόμα γυρισμό....
Αξιόλογη δημιουργία όπως πάντα!!! Την καλησπέρα μου Αθανασία!!! ::up.:: ::up.:: ::yes.:: | |
ramonatz
02-11-2009 @ 09:46 | Έπεσε το σύστημα χθές όταν διάβαζα τις αψιμαχίες του "pithanos" και του 'Ιχνηλάτη'. Τόξα και φαρέτρες σε είκοσι δάκτυλα και τέσσερα χέρια τόξα της στιγμής....
" Όμως ποιηση είναι αυτό, που ακόμα και αν δεν καταλαβάινες,
το νοιώθεις απο την αύρα που βγάζει. "
Εκεί βρίσκομαι και 'γω
Αθανασία μου εξαίρετο . | |
poetryf
02-11-2009 @ 15:14 | Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους! ::hug.:: | |
tarifula
02-11-2009 @ 19:04 | πολυ δυνατο Αθανασια μου...τη καλημερα μου...
::kiss.:: | |
TAS
05-11-2009 @ 03:46 | Ήθελα τόσα να σου πω, γλυκιά μου Νάσια . . . μα . . .πραγματικά . . . δεν αισθάνομαι καλά . . . Έχω μια λύπη μέσα μου . . . έναν κόμπο . . .από τις τόσες αψιμαχίες. . .τις άσχημες λέξεις . . . . ανάμεσα σ' ανθρώπους -δεν εξαιρώ τον εαυτό μου- που θα περίμενα ακόμη και οι κόντρες τους, να είχαν ένα στίγμα αισθητικής . . Έχω μια στενοχώρια για πρώην και νυν φίλους, για εχθρούς του παρόντος και του μέλλοντος . . . Για στιχοσυντρόφους που τη μια σ' αγαπάνε και την άλλη μέρα σε ρίχνουν στον καιάδα . . .Που σου στέλνουν μνμτα για το πόσο σημαντικός είσαι για αυτούς και την άλλη μέρα σε ξεγράφουν γιατί σχολίασες θετικά τον-την . . ."εχθρό" τους . . .
Κι εγώ σαν ένας εμμένων και αντιφαντικός, επίτρεψέ μου να σου στείλω την αγάπη μου . . . τώρα και ίσως για πάντα . .
ΥΓ. ωθούμαι μόνος μου στον καιάδα της Υποκρισίας....Φίλοι . . .μη σπρώχνετε . . | |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
05-11-2009 @ 11:45 | Κι αρκεί ετούτη η σκέψή σου μονάχα
Ο κόμπος να λυθεί απ’τον λαιμό,
Μα ας ήτανε για μια ακόμα να’χα
Πατρίδα, για 'ναν ακόμα γυρισμό....
Όλο ωραίο αλλά το τελείωμα κα τα πλη κτι κό!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Kostas Houston
09-11-2009 @ 21:05 | Μια ζωή κλεισμένη σε δύο στροφές. Ευτυχώς που είσαι από τις αγαπημένες μου ποιήτριες και γύρισα πίσω για να διαβάσω αυτήν την καταπληκτική δημιουργία. Όσο για ερμηνείες... αυτή είναι η ομορφιά της ποιήσης. Ο καθένας βλέπει ένα κομματάκι από τις δικές του εμπειρίες. Να σαι καλά Αθανασία. Συνέχισε να μας μαγεύεις | |
 |
