| |
Τα καλοκαιρια πεθυμω
τις νυκτες τις ωραιες
που περασαν σε μια στιγμη
σαν τις φωνες του πληθους
χανομαι στα χρονια και ξεχνω
τις παλιες αγαπες ακομα κλαιω
τα καλοκαιρια τα ονειρα
και σενα που εσβησες ενα βραδυ μοιραιο
μου κλεινεις το ματι
μου λες θα σωθεις
δεν χαθηκε κανεις απο ενα ψεμα
τα καλοκαιρια σαν με δεις
ειμαι χωρις φτερα στο ρεμα
τα καλοκαιρια εγω διψω
θελω να σβησω οτι αγαπαω
τις φωτογραφιες να κρυψω σε ενα κενο
αυγουστος ητανε και πως να σε μισησω
χελιδονι και ταξιδι μακρινο
εγω αταιριαστη μορφη
και το τοπιο στη σιωπη
βουβο να λει ψεματα στους ηχους
τα καλοκαιρια πεθυμω
που ολα σε θυμιζουν
αφηνω το μυαλο να κοιμηθει
μεσα στον ηλιο την οψη σου αντικρυζω
κρατα κοντα τις αναμνησεις
ειναι μοιραια η ζωη
και συ θα ζησεις
τα καλοκαιρια που ποθω
τις μερες του ηλιου σαν αγαπησεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
