| |
έξω απ' το τζάμι πέφτουν σταγόνες
κυλάνε στα μάγουλα, στάζουν στην γη,
για όσες ψυχές εκεί έξω είναι μόνες,
για όσες καρδιές πλημμυρίζει η βροχή.
ένα κενό στο σκοτάδι που απλώνει,
στην κρύα νυχτιά που την πνίγει η σιωπή,
κι ο πόνος μαζί σου απόψε ξαπλώνει,
απόψε που λείπει η ζωή σου η μισή.
ανάβεις τα φώτα να διώξεις τον τρόμο,
το φάντασμα εκείνου που δεν είναι εκεί,
ακούς τη φωνή του έξω απ' το δρόμο,
κοιτάς... όμως είναι μονάχα η βροχή.
σ' ένα βιβλίο με τίτλο "αντίο"
γράφεις τα ίδια πικρά "σ'αγαπώ"
έξω φυσάει, όμως μέσα έχει κρύο
απόψε που βρέχει και δεν είσαι εδώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
