Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αμνησία
 Απ' την συλλογή "Προσοχή στα σήματα"
 
Κοιτάχτηκα στον ραγισμένο καθρέφτη της μνήμης
καθώς το σούρουπο κοντοστάθηκε
στην γρανιτένια όψη της ματιάς μου
και προσπάθησα να θυμηθώ ποιος ήμουν.

Κι’ οι ώρες περνούσαν
κι εγώ κοιτούσα ένα μανιασμένο είδωλο
λευκή πινελιά αφηρημένης τέχνης
σ’ ένα ξεσχισμένο καναβάτσο.

Ποιος ήμουν και ποιος έγινα;
να μια δύσκολη ερώτηση
στα τόσα ερωτηματικά
της άγνωστης ζωής μου.

Είναι δυσάρεστο αλήθεια
να βλέπεις ένα πίνακα
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Υπάρχω...ακόμα
 
sofiagera
04-11-2009 @ 00:36
Είναι δυσάρεστο αλήθεια
να βλέπεις ένα πίνακα
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο. ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΧΑΡΗ ΟΜΩΣ ΣΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ...
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ......
monajia
04-11-2009 @ 00:43
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
04-11-2009 @ 00:53
Ποιος ήμουν και ποιος έγινα;
να μια δύσκολη ερώτηση
στα τόσα ερωτηματικά
της άγνωστης ζωής μου.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
STARI1972
04-11-2009 @ 00:57
κοντα στο οποιο τελος..ξεχναμε την αρχη..
την ουσια...καθε λεξη η πραξη μας και ενα βημα
πιο μακρυα μας παει σε εκεινο που καποτε ειχαμε ονειρευτει πως ειμασταν...ειμασταν ομως??
η αληθεια ειναι αυτη που εμεις ζωγραφιζουμε στο τωρα
με χρωματα του χθες...βουτηγμενα τα πινελα σε σκιες και φαντασματα
μα ο καμβας εχει την οψη μας...την οψη του νου που οδηγει το χερι...
το δικο μας χερι..


(πολλα ειπα αλλα μου βγηκε ετσι..)

πανεμορφο,καπως μελαγχολικο..αλλα μου αρεσε πολυ

καλημερα
La Petite
04-11-2009 @ 03:06
Κοιτάχτηκα στον ραγισμένο καθρέφτη της μνήμης
καθώς το σούρουπο κοντοστάθηκε
στην γρανιτένια όψη της ματιάς μου
και προσπάθησα να θυμηθώ ποιος ήμουν.

σαν το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ... στεκόμαστε μπροστά στον καθρέφτη της ζωής κι αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε... από που ερχόμαστε και που πάμε....
ppoppo
04-11-2009 @ 03:32
...................................... ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-11-2009 @ 04:30
Είναι δυσάρεστο αλήθεια
να βλέπεις ένα πίνακα
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο.

Πάντα ο ζωγράφος ζωγραφίζει
αθέατα κομμάτια του εαυτού του

Πολύ ωραίο Διαμαντή

::yes.:: ::yes.::
swordfish
04-11-2009 @ 04:40
Ωραίο Διαμαντή!!!! ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
oneiropola
04-11-2009 @ 09:48
Είναι δυσάρεστο αλήθεια
να βλέπεις ένα πίνακα
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο.
ωραιο!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
04-11-2009 @ 10:09
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
04-11-2009 @ 11:05
Είναι δυσάρεστο αλήθεια
να βλέπεις ένα πίνακα
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο.


::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
04-11-2009 @ 13:27
και να μην ξέρεις αν είσαι
ο ζωγράφος η το μοντέλο......
ΔΙΑΜΑΝΤΗ.....ΕΞΑΙΡΕΤΟ...ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ! ::hug.:: ::up.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
04-11-2009 @ 13:46
ποιος ήμουν και ποιος έγινα
ερώτηση κρίσεως μα η απάντηση απαιτεί
να ξοδευτεί ολόκληρη η φαιά ουσία
υπέροχο γράψιμο!!!!!!!!!!!
καλό βράδι Διαμαντή ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο