|
ppoppo 04-11-2009 @ 01:00 | κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου ::theos.:: | | TAS 04-11-2009 @ 01:13 | βαθιές , παράλληλες γραμμές στο μέτωπό . . | | monajia 04-11-2009 @ 01:18 | πολύ δυνατό .............μπράβο σου................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | STARI1972 04-11-2009 @ 01:56 | χεις προσέξει όταν το πέλαος τρικυμίζει
στο έλεός του τα νησιά που αφήνονται έρμα
κι αν θέλει σώα τ’ αφήνει , αν θέλει τα ποντίζει
έτσι αισθάνομαι σε κάθε ήλιου γέρμα …
μα εκεί που ο νους μου είχε αρχίσει να λυγίζει
να! μια σελήνη μπαίνει ξάφνου στην τροχιά μου
κι όπως τριγύρω από το κέντρο μου γυρίζει
βρίσκω τη δύναμη να σπάσω τα δεσμά μου
κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
ΥΠΕΡΟΧΟ
!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | La Petite 04-11-2009 @ 03:04 | κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
::up.:: ::up.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος 04-11-2009 @ 04:37 | κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
Πολύ όμορφο και με δυνατό
μήνυμα
Καλό μεσημέρι Χρήστο
::yes.:: ::yes.:: | | oneiropola 04-11-2009 @ 09:50 | κι ενώ ζωή, είμαι μια μονάδα στο άθροισμά σου
κι ενώ το σώμα μου ειν’ ταγμένο του θανάτου
βρίσκω τη δύναμη και στέκομαι μπροστά σου
με την υπεροψία, στα μάτια, του αθανάτου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|