Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άλλη μια νύχτα μοναξιάς και νοσταλγίας
 Καλημέρα στιχοοικογένεια... - στη δουλειά -
 
Άλλη μια νύχτα μοναξιάς και νοσταλγίας
Σε ανασταίνει απ' το δάκρυ της βροχής
Αιώνας μοιάζει η ανάσα της στιγμής
Σαν παραδίνομαι στο φως της ουτοπίας...

Σε επανάληψη να παίζουν οι στιγμές μας
Και να ξυπνούν το παγωμένο παρελθόν
Μαργαριτάρια των ωραίων μας βυθών
Να αναδύονται στις ήρεμες μορφές μας...

Ένας καθρέφτης με κοιτάζει σκυθρωπός
Αλλοιωμένη η μορφή που αντικρύζει
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...





4-11-2009


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Simos_Vassilis
04-11-2009 @ 01:04
Ένας καθρέφτης με κοιτάζει σκυθρωπός
Αλλοιωμένη η μορφή που αντικρύζει
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...
..................................... ::up.:: ::up.:: .................................
monajia
04-11-2009 @ 01:33
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
peiraiotissa
04-11-2009 @ 01:53
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...

Γεια σου ρε Μαράκι....υπέροχο!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::hug.::
La Petite
04-11-2009 @ 02:40
Πες πως το 'χω αντιγράψει όλο... τα συνηθισμένα... να σου πω δε μου κάνεις φωτοτυπίες όλα τα κυτάπια σου να τελειώνουμε; ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-11-2009 @ 04:41
Ένας καθρέφτης με κοιτάζει σκυθρωπός
Αλλοιωμένη η μορφή που αντικρύζει
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...

Μπράβο Μαρία πολύ όμορφο
Καλό σου μεσημέρι
::yes.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
04-11-2009 @ 11:03
Ένας καθρέφτης με κοιτάζει σκυθρωπός
Αλλοιωμένη η μορφή που αντικρύζει
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...!!!
ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΡΙΑ!!! ::love.:: ::up.:: ::huh.::
**Ηώς**
04-11-2009 @ 13:25
Είναι ο μόνος που στ' αλήθεια με γνωρίζει
Και μ' αγαπά.. όσο ο ίδιος μου εαυτός...
::love.:: ::up.:: ::up.::
ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ....ΥΠΕΡΟΧΟ!
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
04-11-2009 @ 13:40
σε νύχτες σιωπηλές
σε νύχτες απραξίας
το είδωλο μας ξενυχτά
αγαπώντας το εγώ μας..........
απίθανο Μαράκι!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.::
Άγγελος Αραβαντινός
04-11-2009 @ 15:12
Αρκετά καλό Μαρία! Θα ήθελα να σου πω κάποια πράγματα για το έργο σου, επιχείρησα να σου στείλω μήνυμα μέσα από το site αλλά το γραμματοκιβώτιο σου ήταν πλήρες! Και αυτό είναι φυσικό με την γενικότερη αποδοχή που έχεις από τα παιδιά... Ίσως κάποια άλλη στιγμή...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο