Ενα δακρυ απογοητευσης κυλησε στο μονοπατι
και συναντησε της ληθης την παρηγορια...
ποτισε τις κουρασμενες ριζες της καρδιας μου
το τραγουδι της ζωης μου...
Εκει εσβησε και χαθηκε...
σαν το ΑΜΗΝ μετα την μελωδια της ευτυχιας
που εμοιαζε ψευτικη κι αχνη...
Πηρε δροσια τοτε το δεντρο της καρδιας...
ανασαινε δειλα αλλα ηταν ετοιμο να τολμησει!!!
Ειχαν χορτασει τοτε πια ελπιδες και θαρρος οι ριζες
το νερο ειχε πλημυρισει και μια λιμνη γυρω απ'τον κορμο υπηρχε ...
Εκει καθρεφτιζοταν το προσωπο σου!
Εκει ζωντανεψες και γεννηθηκες!
Εκει με ξεχασες...εκει με μισησες...
Εκει πεθανες και εσβησες...
Αλλη μου ζωη...Αλλε μου ερωτα...
Χαμενη μου αγαπη...
σε συγχωρω,γιατι ακομη σ'αγαπω...
Πανέμορφη ωδή σε μια αγάπη που γεννήθηκε τόσο βαθειά
έζησε,μάγεψε κι έμεινε να ομορφαίνει την ζωή
Μπράβο σου κι εύγε και.... ::hug.::
::up.:: ::theos.::
Καλησπέρα και γοητευμένος
