| |
Θυμάμαι
Ήταν Απρίλης θυμάμαι
όταν η καρδιά μου είχε χαθεί
Και γω να τρέμω να φοβάμαι
μήπως η Άνοιξη χαθεί
Τα μπαλκόνια και οι δρόμοι
ήταν γεμάτοι θυμάμαι με φως.
Και έγω έμενα η μόνη
να φοβάμαι το καθεστώς.
Με φωνές και με πανό
τώρα στους δρόμους έχω χυθεί
Δεν αντέχω δε μπορώ
άλλο την κατάσταση αυτη.
Που το αίμα έχει παγώσει
εκεί στους δρόμους όπου έχει χυθεί
Και το σώμα του γυρεύει
για να ζήσει πάλι μια ζωή
Μα η ζωή δίχως την ελευθερία
μοιάζει να ναι πικρή
Γι αυτό και τούτη η πορεία
παραμένει ζωντανή
Να θυμίζει σε όσους ξχνάνε
τι θα πεί να αγαπάνε
Τη δημοκρατία να αψηφάνε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
