| Όχι άσπρο
Όχι για μένα
Δεν είναι το χρώμα της χαράς
Το χρώμα του θανάτου είναι
Κανείς δεν το καταλαβαίνει πια
Όχι άσπρο για μένα
Θα προτιμήσω το μαύρο
και το κόκκινο
αυτή τη ζωηρή αγριάδα του συνδυασμού τους
μαύρο και κόκκινο για μένα
μυστήριο και πάθος
ό,τι γεύτηκα από σένα
- τόσο πολύ
σε τόσο λίγο χρόνο -
Παραμέρισα την απαλή, χλιαρή σου επιφάνεια
και άγγιξα το πάθος σου
καυτό
Πάντα φωτιά άσβηστη θα κρύβεις μέσα σου
πίσω από απατηλά, χοντρά, λευκά παραπετάσματα
Σταθερότης – Ηθική – Τιμιότης
Τι μας λες καλέ
Εγώ ήμουν η μόνη
Η μόνη που
Άγγιξα το πάθος σου καυτό
Και ναι είμαι σίγουρη
Αυτή είναι η αλήθεια σου
Άγγιξα το πάθος σου
Μύρισα τη λαχτάρα σου
Δοκίμασα την πίκρα σου
Και την πικρία σου
Κι έναν – τέλος – ορμητικό κι ακράτητο θυμό
- Γιατί; Γιατί; -
σα στιλέτο κάρφωσε τη σαστισμένη γλώσσα μου
ο θυμός σου
κι είχε μια γεύση κόκκινη
του αίματος…
Κι εγώ
Πάντα διαλέγοντας το μαύρο και το πορφυρό
Είμαι κρυψίνους, πλανεύτρα, αινιγματική
Μ’ αγαπάς
Είμαι τρελή κι ακατανόητη
Μ’ αγαπάς
Είμαι ταυτόχρονα μικρή και ώριμη
Μ’ αγαπάς
Τρελή – Τρελή – Τρελή
Μ’ αγαπάς – Μ’ αγαπάς – Μ’ αγαπάς
Σαν φτερό θα σέρνομαι με τους ανέμους
ατόφιο συναίσθημα με παραπλανητική αμφίεση λογικής
χωρίς μέλλον δομημένο σε ασφαλείς κοινοτυπίες
Τις νύχτες θα συναντώ την επανάσταση
- Σε μαύρο φόντο ένα κόκκινο στοιχειό -
να τα πιούμε μαζί στην υγειά ενός κόσμου αλλιώτικου
που ήδη υπάρχει σε μια παράλληλη πραγματικότητα
φτωχικά, ακατάστατα στέκια,
ζωγραφιές
πικάντικος καπνός
ποτά και κουβέντες ανθρώπων
που ποτέ στον κόσμο τον επίσημο
δε θα ‘χουν το δικαίωμα να μιλήσουν
να πουν την ιστορία τους και ν’ ακουστούν
σε αυτόν τον κόσμο
που όλα τα ξεβάφει
που όλα τα ξασπρίζει
που όλα σαν γάλα
τα ομογενοποιεί
Ξεσκέπασε την παράλληλη πραγματικότητα
αν νιώσεις ποτέ την ανάγκη να με κρυφοκοιτάξεις
εμένα και όσους μου μοιάζουν
μεγάλε μου κι ανώριμε
λευκέ μου
αγνέ μου
άγγιξα το πάθος σου
κι ήταν κόκκινο
καυτό
γι’ αυτό και
σε ξεχώρισα
γι’ αυτό και
σ’ αγαπώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|