| Δεν πρόλαβα να τους δω
ούτε στο σταθμό του τρένου
την παιδική μου την ηχώ
την σκέπασε ένα βουητό
ίσια κοιτάζω τη γραμμή
που χρόνια τρέχει η ζωή μου
Πάνω στις ράγες η βροχή
καθρέφτης είναι της ψυχής
Σχίζουν τα τρένα τον αέρα
με κόβουνε στα δυο και τρέχουν
τους ποιητές δεν πρόλαβα να δω
κι από μικρός αιμορραγώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|