Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αδάμαστο μυαλό
 καλημέρα
 
τις νύχτες πλέουν μέσα μου καράβια στη σειρά
τα όνειρα… και μου δίνουνε πικρά φιλιά στα χείλια
μιας νιότης που κατέκαψα σε νεκρική πυρά
γλυκαίνοντας την καύση της με σύκα και σταφύλια

και μια βαριά που ακούγεται απ’ το πουθενά φωνή
μου λέει : «δεν ειν’ στο χέρι σου τη μοίρα να νικήσεις
θρασύδειλε που ενόμιζες πως είναι η ζωή
νεκρό κουφάρι, πάνοπλο, να λαφυραγωγήσεις»

κάνω ενός λεπτού σιγή κι ακούω την ψυχή
«δεν θέλω να με λυπηθείς, να λέει, μα να με νιώσεις
εγώ γεννήθηκα ψηλά για να πετώ πουλί
κι όχι να κάνω συλλογή από σπάνιες ματαιώσεις»

κι ως πείστηκα πως η ζωή δεν είναι ως εδώ
βρίσκω το θάρρος και νικώ την ατολμία της σάρκας
κι επιχειρώ με όπλο μου το αδάμαστο μυαλό
να οργώσω τον ωκεανό με μια καρίνα βάρκας

και να! Που στον ορίζοντα αχνοφαίνεται στεριά
και νιώθω τη δικαίωση του σκλάβου κωπηλάτη
που είχε χαράξει κάποτε μια λέξη : «λευτεριά»
με πυρωμένο σίδερο πάνω στην ωμοπλάτη …



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
monajia
06-11-2009 @ 00:03
μπράβο χρήστο...................πολύ πολύ καλό................... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
06-11-2009 @ 00:06
Όνειρα, καράβια, φιλιά και φρούτα
μαζί με αισθήματα και ταξίδια του
μυαλού, σε ένα όμορφο ποίημα

Καλήμέρα χρήστο
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
sofiagera
06-11-2009 @ 00:06
αι μια βαριά που ακούγεται απ’ το πουθενά φωνή
μου λέει : «δεν ειν’ στο χέρι σου τη μοίρα να νικήσεις
θρασύδειλε που ενόμιζες πως είναι η ζωή
νεκρό κουφάρι, πάνοπλο, να λαφυραγωγήσεις» ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΩΡΑΙΟ!
sofianaxos
06-11-2009 @ 00:15

και να! Που στον ορίζοντα αχνοφαίνεται στεριά
και νιώθω τη δικαίωση του σκλάβου κωπηλάτη
που είχε χαράξει κάποτε μια λέξη : «λευτεριά»
με πυρωμένο σίδερο πάνω στην ωμοπλάτη …

ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
06-11-2009 @ 00:33
και να! Που στον ορίζοντα αχνοφαίνεται στεριά
και νιώθω τη δικαίωση του σκλάβου κωπηλάτη
που είχε χαράξει κάποτε μια λέξη : «λευτεριά»
με πυρωμένο σίδερο πάνω στην ωμοπλάτη …

μπραβοοοοοοοο ::up.:: ::up.:: ::up.::
manospanou
06-11-2009 @ 01:20
τελειο τελειο τελειο
ατάλαντη
06-11-2009 @ 01:35
και μια βαριά που ακούγεται απ’ το πουθενά φωνή
μου λέει : «δεν ειν’ στο χέρι σου τη μοίρα να νικήσεις
θρασύδειλε που ενόμιζες πως είναι η ζωή
νεκρό κουφάρι, πάνοπλο, να λαφυραγωγήσεις»

καταπληκτικό......... ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-11-2009 @ 12:11
μεγαλη ποιηση...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
flwredia
06-11-2009 @ 13:12

::theos.:: poly kalo....!!!
eytixos pou yparxoun akoma an8ropoi g na grafoun k an8ropoi pou na ta diavazoun.....
(kalo mathima ayrio xexexeeeee ::love.:: ::whist.:: )

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο