sofiagera
06-11-2009 @ 05:44 | Μνήμη θα γίνω, σαν σκιά των σκοταδιών σου
για να σου σπέρνω ξεχασμένες ηδονές.
Θα θριαμβεύω των στημένων παιχνιδιών σου,
να τυραννώ τις νοσηρές σου εμμονές ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μπούρμπουρ Λίθρας
06-11-2009 @ 05:53 | ωραίο αν και νομίζω ότι η ιουλιέτα κράταει καλάσνικοφ ::scare.::
πάρτα ρωμαίο ::4477.::
πάρτα ρωμαίο::4477.:: | |
sofianaxos
06-11-2009 @ 06:58 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
monajia
06-11-2009 @ 07:15 | ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μαρία Χ.
06-11-2009 @ 08:01 | Ανθή.. θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω καθέτως.. και οριζοντίως με το σχόλιό σου...
Ρωμαίος και Ιουλιέτα.. Καρυωτάκης και Πολυδούρη.. καθώς και δύο πολύ νέα παιδιά που δεν τα άφησαν να παντρευτούν στην Ιεράπετρα πρόσφατα.. αυτοκτόνησαν.. με τον έναν ή τον άλλον τρόπο...
Το έργο που θα άφηναν πίσω τους εάν ζούσαν.. όσο ο Μέγας Ρίτσος π.χ... σαν γραπτές δημιουργίες ή / και απογόνους.. το αντιλαμβάνεται κανείς ;... Εμένα μόνον δέος με πιάνει σαν το συλλογίζομαι !...
Το να παραιτηθείς είναι το μόνο εύκολο.. η ΖΩΗ θέλει κότσια...
Καλησπέρα... | |
Γιάννης Ποταμιάνος
06-11-2009 @ 08:36 | Νίκη του χρόνου και της ανίας,
Επιλογές ψυχοφθόρες, εκδίκηση
της μνήμης με ξεχασμένες ηδονές.
Εκδίκηση της αγάπης με τον λιμό της
Επικράτηση της μοναξιά σαν τελική
εκδίκηση
Όλα αυτά στο πανέμορφο
ποίημά
Καλό βράδυ Ανθή | |
anthier
06-11-2009 @ 09:07 | Μαρία μου με τον τρόπο που το έθεσα, εννοώ ότι ως επί το πλείστον, οι μεγάλοι έρωτες έχουν συνήθως και έντονο τέλος και γι' αυτό κρατήθηκαν και γράφτηκαν στην ιστορία...
Αν ο Ρωμαιος και η Ιουλιετα δεν είχαν αυτό το τέλος δεν θα τους διηγούμασταν σήμερα και κανείς δε θα είχε ασχοληθεί μαζί τους.
Στην ιστορία περνούν έρωτες που έκρυψαν δράμα, τραγικότητα και απωθημένα.
(χωρίς να εννοώ αυτήν καθ' εαυτήν την αυτοκτονία, όσο πιο συγκεκριμένα, τα γενικά αδιέξοδα των μεγάλων ιστοριών αγάπης) | |
Μαρία Χ.
06-11-2009 @ 09:23 | Και πάλι θα διαφωνήσω με τις έννοιες "τέλος" και "αδιέξοδο".. η συνέχεια και μόνον προϋποθέτει κάματο και αποδίδει καρπούς.. αν το καλοσκεφθούμε.. η τελεία είναι το απλούστερο σημείο στίξης.. ούτε καν ολοκληρωμένο γράμμα δεν είναι.. όπως το Α ή το Ω... και όμως γίνεται τροχοπέδη απόλυτη και αμείλικτη όπου.. στιγματίζει !...
Συζήτηση ανοίξαμε.. κι ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις για τις τοποθετήσεις μου...
Να είσαι καλά... ::hug.:: ::love.:: | |
anthier
01-12-2010 @ 23:12 | δεν παρεξηγω αντιθετα παντα χαιρομαι να ανταλλασω αποψεις με ανθρωπους που θεωρω οτι εχουν καποια καλιεργεια,κ μυαλο.
απλα διαφωνουμε στην οπτικη.
τιποτα λιγοτερο κ τιποτα περισοτερο.
εξαλλου ολοκληρη συζητηση ανοικτηκε για το υποσχολιο που εγραψα πανω απ το ποιημα( αντι για το ποιημα ) και το οποιο υποσχολιο παρεπιπτοντως δεν ειναι και καν δικο μου, αλλα το ειχα διαβασει καπου ::whist.:: | |
 |
