Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην πλατεια Αριστοτελους
 
Διπλα απ την πλατεια Αριστοτελους
δεν περνουν πια σε κανονικα δρομολογια τα καραβακια

Ειναι οι μνημες μας κουλουριασμενες πανω στις στεγες σπιτιων και αποθηκων
ν’ αγναντευουν κατα θαλασσα μερια

Σε καθε σταυροδρομι
κολλημενοι στους τοιχους παραφιλουν οι φοβοι μας
και μετρουν τις βολτες μας

Εμεις συνωμοτουμε ολο και πιο συχνα
στις κερκιδες των γηπεδων
πώς να αποφυγουμε την κατασχεση των διαβατηριων μας
και να ξεχωριζουμε τις φωνες μας απ τις σειρηνες των ασθενοφορων

Και πώς μου φαινεται
πως εχοντας χασει ζυγαριες και σταθμα
μεσ’ σ’ αστρονομικα μεγεθη αορατων συμβασεων
μια λυπημενη πνοη αερα
μας χαλαει την ισορροπια ;

Μια πνοη κρυου αερα μας ερημωνει

Κι ενα λευκο πουπουλο αρχιζει να στροβιλιζεται μακρυα μας

Αγαπημενη,και κατι παραπανω απο ζωντανη, νεκρη μου πολη
κατι, χρονια τωρα, δεν ξεσπαει

Γιατι το ξερουμε και σιωπουμε
Η αποτομη εμφανιση της ομορφιας θα φερει και παλι τη βια

Ποτέ δεν θα ησυχασουμε.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
Naiada Sissandra
08-11-2009 @ 01:01
"Κι ενα λευκο πουπουλο αρχιζει να στροβιλιζεται μακρυα μας"

Δυστυχως επακολουθα της
υλικης εξελιξης...ειναι και η χαμενη αθωοοτητα και αγνοτητα,
η λασπωμενη συνειδηση, η σιωπη και ο συμβιβασμος σε εναν κοσμο
πια με ρομποτικη συμπεριφορα.
πολυ ομορφα τα εθεσες Μανο μου,μ'εναν ποιητικο τροπο,
μπραβο σου που τολμας να μιλας,τα συγχαρητηρια μου ::up.:: ::yes.::
heardline
08-11-2009 @ 01:05
Πολύ καλή παρουσίαση, ποιητικά δωσμένη !!!!!!!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::theos.::
sofianaxos
08-11-2009 @ 01:15
Δυνατό!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
08-11-2009 @ 01:54
Ειναι οι μνημες μας κουλουριασμενες πανω στις στεγες σπιτιων και αποθηκων
ν’ αγναντευουν κατα θαλασσα μερια........

Μ Ε Γ Α Λ Ε Ι Ο.........αγαπημένη Θεσααλονίκη... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
08-11-2009 @ 02:43
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ............. ::up.:: ::up.:: ::up.::
yiannistellidis
08-11-2009 @ 04:31
ok ......wraio !!!! ::up.::
romance4love2you
08-11-2009 @ 05:17
κολλημενοι στους τοιχους παραφιλουν οι φοβοι μας
στις κερκιδες των γηπεδων
μεσ’ σ’ αστρονομικα μεγεθη αορατων συμβασεων
Μια πνοη κρυου αερα μας ερημωνει

Γιατι το ξερουμε και σιωπουμε
Η αποτομη εμφανιση της ομορφιας θα φερει και παλι τη βια

Ποτέ δεν θα ησυχασουμε.


Μια πανδαισία χρωμάτων και ήχων που στροβιλίζονται ανάμεικτα με αμέτρητα συναισθήματα και αναβλύζουν εικόνες και κραυγές ... ::theos.::
Πανέμορφο και τόσο βαθύ,κατακραυγή στα νέα ήθη που μας διέπουν,μπράβο σου... ::up.::
Καλησπέρα ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
08-11-2009 @ 05:54
Σε καθε σταυροδρομι
κολλημενοι στους τοιχους παραφιλουν οι φοβοι μας
και μετρουν τις βολτες μας
Αγαπημενη,και κατι παραπανω απο ζωντανη, νεκρη μου πολη
κατι, χρονια τωρα, δεν ξεσπαει

Γιατι το ξερουμε και σιωπουμε
Η αποτομη εμφανιση της ομορφιας θα φερει και παλι τη βια

Ποτέ δεν θα ησυχασουμε.
Και κάτι παραπάνω από ζωντανή "νεκρή μου πόλη" Αυτή η φιλοσοφημένη καταπληκτική αντίθεση , με έστειλε!!!! Μπράβο Μάνο!!!! Δεν σε ξέχασα , απλώς κοιμόμουν γιατί ξενύχτησα. Συγνώμη!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ppoppo
08-11-2009 @ 22:48
υπέροχο, μπράβο και...δίπλα στο σπίτι μου ::up.:: ::up.::
katiabid...
09-11-2009 @ 00:55
Και πώς μου φαινεται
πως εχοντας χασει ζυγαριες και σταθμα
μεσ’ σ’ αστρονομικα μεγεθη αορατων συμβασεων
μια λυπημενη πνοη αερα
μας χαλαει την ισορροπια ;

πολύ όμορφο Μάνο ! !
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο