Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Μετακόμιση
 
Η ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ

Μού΄παν δε γίνεσαι καλά πίσω δε θα γυρίσεις
και το ρολόι σάστισε οι δείκτες σταματήσαν.
το΄ριξα κάτω κι έσπασε και ο χρόνος υποφέρει
δεν έχει πια πού να σταθεί και ποιόν να περιμένει…

Σ΄αυτό το αδειανό κουτί μάζεψα τις ελπίδες
θύμησες κι όνειρα τα δίπλωσα σα ρούχα
το μέλλον μου το πέταξα πιο δίπλα απ’ το δικό σου
πώς να χωρέσουν δυο ζωές μέσα σ΄ένα χαρτόνι…

Όλα τα συναισθήματα τα τύλιξα κουβάρι
τον έρωτα τσαλάκωσα τον πέταξα στην άκρη
τα δάκρυα όλα πού τρεξαν μέσα σ΄ένα μπουκάλι
καράβι ολόκληρο χωρά εκεί να ταξιδέψει…

Εσκισα κι όλα τα ‘’σ΄αγαπώ’’ μαζί δε θα τα πάρω
το πόνο μου τον κλείδωσα σ΄ένα μικρό συρτάρι
σκέπασα την αγάπη μου μ΄ένα λευκό σεντόνι
μες τη κρεβατοκάμαρα την άφησα να κλαίει…

Η λύπη μου δε δίπλωνε τη κρέμασα στο τοίχο
και τη τεράστια θλίψη μου στους ώμους θα σηκώσω
τα λογικά μου έχασα που τά ΄βαλα δε ξέρω
και ο θυμός μου δε χωρά σ΄ολόκληρο τον κόσμο…

Απελπισμένη έπεσα στα γόνατα ουρλιάζω
πώς να μαζέψω πράγματα χωρίς καμιά βοήθεια
πώς να τη ζήσω τη ζωή χωρίς να έχω εσένα
αυτή τη μετακόμιση δεν θέλω να τη κάνω…

Τώρα τα μάτια αδειάσανε τα χείλη μου σφραγίσαν
κομμάτια δυο διπλώθηκα νομίζω πως πεθαίνω
τη πόρτα άνοιξε η καρδιά κι έφυγε από τις σκάλες
την άκουγα που έτρεχε εσένα ν΄ανταμώσει…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
Helene52
08-11-2009 @ 23:20
Η λύπη μου δε δίπλωνε τη κρέμασα στο τοίχο
και τη τεράστια θλίψη μου στους ώμους θα σηκώσω
τα λογικά μου έχασα που τά ΄βαλα δε ξέρω
και ο θυμός μου δε χωρά σ΄ολόκληρο τον κόσμο…

Καταπληκτικό !!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα ::yes.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
08-11-2009 @ 23:25
Τώρα τα μάτια αδειάσανε τα χείλη μου σφραγίσαν
κομμάτια δυο διπλώθηκα νομίζω πως πεθαίνω
τη πόρτα άνοιξε η καρδιά κι έφυγε από τις σκάλες
την άκουγα που έτρεχε εσένα ν΄ανταμώσει…
Μπραβο πολυ ομορφο ::up.:: ::up.::
καλη εβδομαδα ::hug.::
sofiagera
08-11-2009 @ 23:45
Όλα τα συναισθήματα τα τύλιξα κουβάρι
τον έρωτα τσαλάκωσα τον πέταξα στην άκρη
τα δάκρυα όλα πού τρεξαν μέσα σ΄ένα μπουκάλι
καράβι ολόκληρο χωρά εκεί να ταξιδέψει ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΡΟΠΟ.

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!
romance4love2you
08-11-2009 @ 23:59
Δεν μπορώ να ξέρω τι και πόσα σήμαινε ή πόσο βαθειά έχει ριζώσει
Αλλά πραγματικά πρέπει να ανοίξεις τα μάτια και να δεις μπροστά,την ομορφιά και την ευτυχία που σε καλούν,έστω και χωρίς σύντροφο,μπορείς και το νιώθεις αλλά...
Όσο για την δημιουργία,δεν έχω λόγια,μόνο συναισθήματα...
Δυνατό και βαθύ,μπράβο σου...
::hug.:: ::up.:: ::theos.::
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά
martin luther
09-11-2009 @ 00:04
Ολοι τα έχουμε περάσει ή τα πέρασαν και άλλοι απο εμάς, τα περιγράφεις πολύ όμορφα!!! μπράβο!!!!!! ::hug.::
monajia
09-11-2009 @ 00:10
πολύ πολύ ομορφο.................... ::up.:: ::up.:: ::up.::
manospanou
09-11-2009 @ 00:27
bravooooooooooooooooooooo
romance4love2you
09-11-2009 @ 00:34
Αφαιρέθηκα λόγω της ημέρας,συγνώμη ::blush.::
Καλή βδομάδα και γεμάτη ευτυχία κι αγάπη ::love.::
::laugh.::
katiabid...
09-11-2009 @ 01:28
δεν έχω λόγια... αγαπημένο!!!
καλημέρα σου!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofianaxos
09-11-2009 @ 01:43
Συγκλονιστικό!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::theos.::
anagou
10-11-2009 @ 05:48
::up.:: ::up.:: ::up.::
nea xrysi
10-11-2009 @ 10:00
Πολύ δυνατή η γραφή σου!!! ::theos.::
Χρησμός
11-11-2009 @ 09:57
Αυτού του είδους η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ θα έπρεπε να έχει ήδη ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ σε σχολικά βιβλία !!!
(ένα μπράβο είναι λίγο, τόσο λίγο...)
kantadoros
12-11-2009 @ 11:17

Εσκισα κι όλα τα ‘’σ΄αγαπώ’’ μαζί δε θα τα πάρω
::sad.:: ::smile.:: ::sad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο