stixoi.info: Μνήμη, εσύ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μνήμη, εσύ

Είναι καταχωρημένο στην κατηγορία συναισθήματα και εικόνες. Μόνον κάτω από αυτή την οπτική θα δεχθώ σχολιασμούς. Καλημέρα σας.

Μια μέλισσα, μια πεταλούδα και ο θάνατος.
Δυο εργασιομανείς κι η ομορφιά.
Παράθυρο ανοιχτό στο Αιγαίο.
Η κουρτίνα κινείται ελαφρά.
Ξαπλωμένη στην αιώρα στο μπαλκόνι.
Παρατηρώ μια το λουλούδι.
Μια τα φρούτα στο πιάτο.
Μια το πέλαγος.
Σκέφτομαι εσένα.
Η μέλισσα τη δουλειά της.
Η πεταλούδα την επίδειξη.
Το πέλαγος τη δουλειά του.
Ξαπλωμένη στην αιώρα σκέφτομαι.
Τι θα μ΄ ακουμπήσει πρώτο.
Μ΄ ακούμπησες εσύ.
Τι ωραία.
Ο θάνατος.
Κάναμε έρωτα.
Τι ωραία.
Ο θάνατος.
Μιλήσαμε.
Τι ωραία.
Ο θάνατος.
Τρελά ερωτευμένοι.
Τι ωραία.
Ο θάνατος.
Δυο χρόνια μετά.
Ξαπλωμένη στην αιώρα στο μπαλκόνι.
Σκέφτομαι.
Εσένα.
Τι ωραία.
Τι ωραία.
Πόσο ωραία.
Το κουτάλι με το μέλι στο πιάτο.
Τα φτερά μου τσακισμένα.
Το πέλαγος τη δουλειά του.
Η κουρτίνα κινείται ελαφρά.
Κι ο θάνατος αργεί.

06/05/05


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 50 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

lina2 07-05-2005	καλημέρα heliana. να σου πω την αλήθεια μου κάνει εντύπωση ότι έχεις ήδη 84 αναγνώσεις κι ούτε ένα σχόλιο.... αλλά ίσως είναι καλύτερα έτσι. λοιπόν, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. όμορφες εικόνες και τα όσα έγραψες με άγγιξαν . μου άρεσε πολύ. :)
eryx-t 07-05-2005	"...με άγγιξαν" λέει η lina... "Τι θα μ' ακουμπήσει πρώτο/Μ' ακούμπησες εσύ"... η heliana από τις correspondances στα αγγίγματα κι ο θάνατος αργεί... ωραία! ... (για το πέλαγος εγώ έχω άλλα αισθήματα)
heliana 07-05-2005	Κι εσείς τη δουλειά σας eryx-t.
heliana 07-05-2005	lina, ευχαριστώ.
Nikos10 07-05-2005	έλεγα να μη γράψω εδώ μια λέξη που αγαπώ πολύ, αλλά με πείσατε. Το σχόλιό μου για το ποίημα, είναι λοιπόν μια λέξη, όχι εικόνα ούτε συναίσθημα: ουρανίσματα. Δεν έχει καλοκαίρι ο βίος...
Nikos10 07-05-2005	και μια συλλογή από εικόνες παλιών ιταλικών ταινιών. Σκηνή πρώτη, πλάνο πρώτο, η κουρτίνα κινείται ελαφρά μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο. Αποκαλύπτει το πέλαγος. Η κουρτίνα. Αυλαία;
heliana 07-05-2005	Έχετε αντίληψη Νίκο. (για τα ουρανίσματα μιλώ). Εσείς αγλαΐσματα;
heliana 07-05-2005	Test 1, test 2, crash test για την κουρτίνα μιλώ.
Nikos10 07-05-2005	κι εσάς με αντίληψη σας βλέπω heliana. Εγώ φωτογραφίζω εδώ και χρόνια άχρονες υποστάσεις. Ουρανίσματα, τρομικά συνάγματα, θεματισμούς κλπ.
Nikos10 07-05-2005	στο κρας τεστ τι έδειξαν τα μηχανήματα;
heliana 07-05-2005	Τα δικά σας συμπεράσματα θα είχαν ενδιαφέρον. Εγώ είμαι νέα σ΄ αυτή τη δουλειά.
Nikos10 07-05-2005	εργασιομανής ωστόσο...
Nikos10 07-05-2005	μου άρεσε ιδιαίτερα ότι βάλατε τον θάνατο να αργεί μιλώντας για μια απουσία, και τον θέλατε παρόντα στην παρουσία.
Nikos10 07-05-2005	επίσης αυτό το κατερματισμένο της αντίληψης: θραύσματα εικόνων και στιγμών. Μια πεταλούδα και μια μέλισσα το σύμπαν. Από το ελάχιστο ανοίγεσθε στον κόσμο. Και άλλα. Εσείς επίσης ξέρετε, ας αφήσουμε τις μετριοφροσύνες μεταξύ μας, αφού είμαστε το ίδιο πρόσωπο.
heliana 07-05-2005	Μάλλον καταλάβατε λάθος.
Nikos10 07-05-2005	τι απο όλα;
heliana 07-05-2005	Δώστε λοιπόν τις σωστές απαντήσεις γιατί εγώ alter ego, αδυνατώ.
Nikos10 07-05-2005	όπως και να είναι δεχτείτε την εσφαλμένη ανάγνωση ως αναπόφευκτο τμήμα της όλης διαδικασίας.
Nikos10 07-05-2005	η σωστή απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει λάθος ανάγνωση σε ένα ποίημα.
heliana 07-05-2005	Δεν τον ήθελα παρόντα, εκείνος ήταν παρόν, εργασιομανής κι αυτός.
Nikos10 07-05-2005	πιθανόν. Γι΄αυτό σε κάθε κίνηση υπήρχε ο θάνατος.
Nikos10 07-05-2005	έπειτα, "παρών" ή "παρόν"; Αλλάζουν όλα ανάλογα με την ορθογραφία. Εγραψα πιθανόν, γιατί αυτά που γράφετε είναι η εκδοχή του βίου όχι του ποιήματος.
heliana 07-05-2005	Ακριβώς, αλλά πολύ σας βοήθησα με την ανάλυση. Δεν έχετε την ίδια ευχέρεια και στά άλλα σας αναγνώσματα. Γι αυτό κρατήστε ότι καταλάβατε. Αυτό έχει σημασία.
heliana 07-05-2005	Το ποίημα είναι βιωματικό, κι αφού το έγραψα, μπορώ να το αναλύσω με το δικό μου τρόπο. Το θέμα είναι αν αυτό σας αφορά. Μάλλον όχι.
Nikos10 07-05-2005	Δε διαφωνούμε. Το ίδιο είπα κι εγώ.
Nikos10 07-05-2005	Με αφορά ίσως, αλλά όχι σε επίπεδο δημόσιου διαλόγου. Για ευνόητους λόγους.
heliana 07-05-2005	Δε θα μπορούσαμε να διαφωνούμε, αγαπητέ Νίκο.
heliana 07-05-2005	Τώρα θα διαφωνήσω.
Nikos10 07-05-2005	ελεύθερα.
heliana 07-05-2005	Ευχαριστώ.
Nikos10 07-05-2005	εκείνο που είπα είναι ότι ανεξάρτητα από το αν το βιωματικό στοιχείο του ποιήματος θα με ενδιέφερε ή όχι (λέω ότι θα με ενδιέφερε ως αναγνώστη) δε θα προέτρεπα ποτέ για μια τέτοια συζήτηση δημόσια. Επίσης για ευνόητους λόγους.
heliana 07-05-2005	Οι λόγοι δεν μπορούν ποτέ να είναι ευνόητοι όταν πρόκειτε για δυο διαφορετικούς ανθρώπους. Ο καθένας έχει τους λόγους του. Ευνόητοι μόνο για τον ίδιο.
heliana 07-05-2005	πρόκειται
Nikos10 07-05-2005	χμ...αλλαγή υποκειμένου...ήθελα, αλλά ποιον.Δεν ήθελα αλλά ποιον. Υποκείμενο "ο θάνατος". Τώρα ναι,υπάρχει ένα κλειδί.
Nikos10 07-05-2005	εντάξει, heliana, νομίζω ότι πράγματι δε διαφωνούμε. Απλώς το "θέλατε" το διαβάσατε κυριολεκτικά, ας πούμε βιωματικά.
heliana 07-05-2005	Ή μεταφράζετε λάθος ή τα αγλαΐσματα δεν ευνοούν την επικοινώνία.
Nikos10 07-05-2005	ευνόητοι λόγοι για μένα είναι ότι αποφεύγουμε να μιλάμε για τους βίους. Προτιμάμε τα ποιήματα.
Nikos10 07-05-2005	Διαλέξτε όποιο απο τα δύο θέλετε: λάθος μεταφράσεις ή λάθος αγλαϊσματα. Δεν μπορώ να μπω στη διελκιστίνδα σωστού λάθους. Το ποίημα δεν είναι μάλτιπλ τσόιζ.
heliana 07-05-2005	Σωστό είναι αυτό, το ποίημα στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο δεν είναι ξεκομμένο του βίου. Κι αν επιλέγω να το συζητήσω μαζί σας, έχω προφανώς τους δικούς μου "ευνόητους" λόγους.
heliana 07-05-2005	Ο βίος είναι όμως. Τουλάχιστον τις περισσότερες φορές.
Nikos10 07-05-2005	Κανένα ποίημα, αν είναι καλό, δεν είναι αποκομμένο από τον βίο. Κι εγώ επιλέγω αυτά τα ζητήματα να μην τα συζητάω δημόσια. Αντίληψη στο ξαναείπα, διαθέτετε, μάλλον θα εκτιμήσετε την επιμονή μου. Το μέηλ μου μπορείτε να το βρείτε, αν νομίζετε ότι υπάρχει κάτι για το ποίημα που θα έπρεπε να συζητηθεί επιπλέον, μπορεί να γίνει εκεί και όχι εδώ. Γιατί στο μέηλ κανείς δεν πρόκειται να θεωρήσει πως έτσι αυτός που μιλάει γίνεται ευάλωτος.
Nikos10 07-05-2005	το ξαναείπα
Nikos10 07-05-2005	Τεσπα. Γράψατε ένα καλό ποίημα heliana. Αυτό δεν αλλάζει ούτε με επιπλέον στοιχεία ούτε με λιγότερα στοιχεία. Η ποίηση δεν αξιολογείται ποσοτικά, το ξέρετε.
Nikos10 07-05-2005	Και τώρα πηγαίνω.
Αγνή 07-05-2005	Ένα καλό βιωματικό ποίημα, ανεξαρτήτως της περσόνας, δεν με αφήνει ασυγκίνητη. Το βίωμα που εγώ διακρίνω είναι ένα και μοναδικό: η προδοσία (Θεέ μου συμπτώσεις). Τα άλλοθι των εαυτών δίπλα, παρελαύνουν περιπαθώς.....
heliana 07-05-2005	Ο θάνατος Αγνή. Σας ευχριστώ για το σχόλιο. ʼλοθι δεν υπάρχουν ούτε για το θάνατο, ούτε στους σχολιασμούς.
Nikos10 07-05-2005	Το 1944, στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα "Χειροκροτήματα" φαινόταν να τραγουδάει η Ζινέτ Λακάζ, πρωταγωνίστρια δίπλα στον Χορν. Όμως τραγουδούσε πραγματικά η Καίτη Παρίτση. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν "Χωρίς εσένα το μυαλό μου αργεί". Παραγωγή Νόβακ Φιλμ-Ωρίων ΑΕ. Goodnight ladies, goodnight.
Ανώνυμο σχόλιο 08-05-2005	Κι εγώ πήρα από το ποίημα..αυτό έχει σημασία..ευχαριστώ heliana!!!
Εκάτη 09-05-2005	Τα συναισθήματά μου μπερδεμένα! Αν και μου αρέσει πολύ το στοιχείο του Αιγαίου και γενικά η εικόνα που δίνεις δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβολίζει! Όπως εγώ ερμηνεύω αυτά που διαβάζω δεν μπορώ να καταλάβω τι;!!! Πέρα από αυτό μου βγάζει μια μιζέρια στην αρχή και μια διάθεση για ζωή που μένει κινητοποιημένη. Απλά υφίσταται. Το τέλος του όμως κατά ένα περίεργο τρόπο με γεμίζει με αισιοδοξία! Σαν να έκλεισε ένα κεφάλαιο δύσκολο στην ζωή μου! Όμως το πέλαγος.εγώ το συνδέω με δικά μου βιώματα και απλά με γεμίζει συναισθήματα ανάκατα και εικόνες χρόνια κλεισμένες στο μπαούλο των αναμνήσεωννα είσαι καλά!
wisdom tooth 23-05-2005	heliana, μας λείπουν τα ποιήματά σας.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο