Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανεργία
 
Εδώ και ένα χρόνο της ανεργίας το σκοτάδι με σκεπάζει
Τώρα νιώθω σαν ένα πεταμένο αποτσίγαρο στο δρόμο
Το φορτίο της ζωής ασήκωτο στον κουρασμένο μου τον ώμο
Κι η βασανισμένη μου η καρδιά πονεί κι αναστενάζει.

Τ’ ανήλικα παιδιά μου στερούνται ακόμα και το ψωμί
Η γυναίκα μου στο κρύο μας σπίτι απελπισμένη και χλωμή
Τα χρέη μάς έχουν κατακλύσει σαν χειμωνιάτικη βροχή
Αχ, κοινωνία, πόσο άδικη στ’ αλήθεια είσαι και ωμή.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης
 
monajia
14-11-2009 @ 00:23
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΝΤΩΣ......ΜΠΡΑΒΟ............... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
14-11-2009 @ 07:30
Η ανεργία δεν είναι χειμωνιάτικο ποτάμι
Δεν είναι σεισμός, δεν είναι καταιγίδα
Η βουλιμιά των εκμεταλλευτών μας είναι
Η αχόρταγη κόρη του κέρδους και της αγοράς
.........................................

Πολύ ωραίο Ισίδωρε
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο