| |
ΤΟ ΦΕΥΓΙΟ (14 6 2006)
Φεύγω κι απόψε μην με ψάξεις πουθενά
Σε άλλη διάσταση θα μπω σ' άλλο πλανήτη
Ότι αγαπάω σαν κατάρα με πονά
Και με τραβάει σαν του ψαρά το μαύρο δίχτυ
Έχω στ' αμάξι μουσική στη διαπασών
Φωτιά στο πόδι το δεξί , στα μάτια δάκρυ
Απόψε θέλω να σαλτάρω στο κενό
Μήπως και βρει η ψυχή του ορίζοντα την άκρη
Πάντοτε μέσα μου εγώ είχα το φευγιό
Ρόδο κι αγκάθι στου μυαλού μου την οθόνη
Πάλευε μέσα μου σαν άγριο θεριό
Γιατί μ' αυτό παλεύουν της ζωής οι μόνοι
Τρίξιμο ακούγεται στου νου μου τους συρμούς
Πάλι το τρένο θα περάσει από τη στάση
Μα εγώ θα βρίσκομαι σε ξένους ουρανούς
Κι έτσι για ακόμα μια φορά θα το 'χω χάσει
Πέλαγο απόψε του Δημήτρη η φωνή
Γλυκό μαχαίρι που στα δύο με χωρίζει
Το παρελθόν βάρκα με κίτρινο πανί
Και το ραντάρ στην εθνική φωτογραφίζει
Πάντοτε μέσα μου εγώ είχα το φευγιό
Ρόδο κι αγκάθι στου μυαλού μου την οθόνη
Πάλευε μέσα μου σαν άγριο θεριό
Γιατί μ' αυτό παλεύουν της ζωής οι μόνοι
Ποιος ξέρει απόψε τούτη η νύχτα η σκοτεινή
Που μπρος μου απλώνεται σαν θάλασσα μεγάλη
Με μια ψυχή σακατεμένη και στεγνή
Σε ποιο στενό, σε ποιο σοκάκι θα με βγάλει
Πάλι στο σπίτι θα γυρίσω το πρωί
Τρελός δραπέτης που ελλοχεύω τα όνειρα μου
Φεύγω τη νύχτα , φτερουγάω σαν το πουλί
Και πριν χαράξει η αυγή γυρίζω στη φωλιά μου
Πάντοτε μέσα μου εγώ είχα το φευγιό
Ρόδο κι αγκάθι στου μυαλού μου την οθόνη
Πάλευε μέσα μου σαν άγριο θεριό
Γιατί μ' αυτό παλεύουν της ζωής οι μόνοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
