Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην κούνια της ζωής
 απόψε η αισιοδοξία δεν ήθελε την παρέα μου....καλό ξημέρωμα σ' όλους
 
Τα όνειρα μας βάζαμε στην κούνια της αυλής
φτιαγμένη απο σανίδες κ'ενα παλιό σχοινί
νομίζαμε πως έφτανε ενα γερό κλαδί
τους πόθους να κρεμάσουμε ολάκερης ζωής

Οι Φωνές μας κελαηδήσματα της άνοιξης πουλιά
τα γέλια ανθοβόληζαν στου δέντρου τα κλαδιά
μ'αγιόκλημα ραντίζαμε τα φύλλα της καρδιάς
και τους καημούς αφήναμε στον κόρφο της γιαγιάς

Γοργά ο χρόνος πέρασε μαζί του κ'η αλήθεια
στης ανάγκης τον βυθό μείναν τα παραμύθια
τα όνειρα γεράσανε και γίνανε σκοποί
τα πρέπει μας θεριέψανε άλωσαν τη ζωή

Στο μάγουλο ο πόθος μας το δέρμα να ξυπνά
μα μόνο στέκει τ'ονειρο στην άκρη και κοιτά
το δέντρο που σωριάστηκε δακρύζοντας στη γή
στα μάτια μας παράπονο στα χείλη ενα γιατί.....




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
14-11-2009 @ 14:14
Όσο συμφωνώ με τις 2 τελευταίες στροφές τόσο και άλλο τόσο
με ταξίδεψαν σε άλλη εποχή οι δύο πρώτες
oneiropola
14-11-2009 @ 14:16
Ιωαννα μου εισαι ΥΠΕΡΟΧΗ ::theos.:: ::up.:: ::hug.::
malkon64
14-11-2009 @ 14:38
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!
Μπράβο !!!!!! ::yes.::

Ιωάννα την Καλησπέρα μου και να έχεις ένα ευχάριστο Κυριακάτικό Πρωϊνό !!!!!!!!!!!!!
poetryf
14-11-2009 @ 14:42
To καλύτερό σου...!
dr.rockthan
14-11-2009 @ 14:56
πανεμορφο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
14-11-2009 @ 15:45
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ.............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
frozenangel
14-11-2009 @ 21:43
Ειναι ΦΟΒΕΡΟ !!!!!!!

Με γυρισε πισω.. Πολλες εικονες !!!!!

Βιωματικες εικονες !!!!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-11-2009 @ 23:10
ΠΟΙΗΣΗ...........!!!!!!!!!!!!!!!
sofiagera
14-11-2009 @ 23:47
Γοργά ο χρόνος πέρασε μαζί του κ'η αλήθεια
στης ανάγκης τον βυθό μείναν τα παραμύθια
τα όνειρα γεράσανε και γίνανε σκοποί
τα πρέπει μας θεριέψανε άλωσαν τη ζωή
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ΟΛΟ!
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
15-11-2009 @ 00:29
Οι Φωνές μας κελαηδήσματα της άνοιξης πουλιά
τα γέλια ανθοβόληζαν στου δέντρου τα κλαδιά
μ'αγιόκλημα ραντίζαμε τα φύλλα της καρδιάς
και τους καημούς αφήναμε στον κόρφο της γιαγιάς

Πολύ ωραίο!
kantadoros
15-11-2009 @ 01:14
Πάλι μ'αγγίζεις... ::yes.::
efrosiba
15-11-2009 @ 01:44
Απο τα καλύτερα που έχω διαβάσει.............. ::theos.::
rock sugar
15-11-2009 @ 02:44
πόσα συναισθήματα!!!!!!!!!!!!
eythis
15-11-2009 @ 11:29
Απλά ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

την καλησπέρα μου
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
15-11-2009 @ 12:41
γύρισμα στη παιδική αθωότητα........
και πάντα ένα γιατί θα αιωρείται............
υπέροχο!!!!!!!!!
να σαι καλά ::kiss.:: ::up.::
Helene52
15-11-2009 @ 12:53
Γοργά ο χρόνος πέρασε μαζί του κ'η αλήθεια
στης ανάγκης τον βυθό μείναν τα παραμύθια
τα όνειρα γεράσανε και γίνανε σκοποί
τα πρέπει μας θεριέψανε άλωσαν τη ζωή

Φανταστικό ...... αγαπημένο ..... ::theos.:: ::love.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
15-11-2009 @ 12:55
Στο μάγουλο ο πόθος μας το δέρμα να ξυπνά
μα μόνο στέκει τ'ονειρο στην άκρη και κοιτά
το δέντρο που σωριάστηκε δακρύζοντας στη γή
στα μάτια μας παράπονο στα χείλη ενα γιατί.....

Φανταστικό ...... υπέροχο!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Rannia . k
15-11-2009 @ 12:56
Υπέροχο Ιωάννα μου!!!
Καλό σου βράδυ από την Λευκωσία!!!
::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
jilan
15-11-2009 @ 13:26
::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
16-11-2009 @ 05:31
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Χρησμός
16-11-2009 @ 20:54
Δεν είναι απαισιόδοξοι οι στίχοι σου, Ιωάννα !
Είναι πολύ φυσικό, μέσα στην γλυκειά ωρίμανση,
να πενθείς την απώλεια της παιδικότητας...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο