| |
Δεν ξεχωρίζω πια αυτά που ζω
κι εκείνα που φαντάστηκα
Όλα είναι εδώ,
κουβάρια και κλωστή
σε άγριο χορό
θάνατος τάχα ή ζωή;
φοβάμαι κι απορώ
Ποια είσαι;
κάπου σε είδα - δεν πάει καιρός
γυρίζεις στο μυαλό
σαν μια παλιά συνήθεια
που αλλάζει σώμα και μορφή
για να θυμίζει αλήθεια
Γεννήθηκες στων αστεριών τη σκόνη
ανδρώθηκα στα κύματα,
στη θάλασσα που μας χωρίζει
για να μετράμε αισθήματα
Πώς ανταμώνουν των ανθρώπων οι γραμμές -
σημάδια μακρινά σε τρυπημένους χάρτες
ποιος άνεμος μας φέρνει ως εδώ
κι ανακατεύει όνειρα μ' αγάπες
Θα φύγεις, το ξέρω
θα φύγω κι εγώ
φωτιά και αέρας
κι ο χρόνος νερό
αν κάποτε ζήσαμε κανείς δε θυμάται
γιατί κανείς μας δεν είν' από 'δω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
