Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Από έρωτα τεκίλα
 
Απροσχημάτιστα ο καιρός με τεμαχίζει
γερμένο σύννεφο σε ορίζοντα βουντού
της λησμονιάς σου το κενό, χρονιές με ορίζει
κι αγέρας πίκρας με χτυπάει από παντού

Χυμούσες του έρωτα να πάρεις την ορμή μου
στων βογγητών μου ναυμαχούσες τη βοή
κι αφού το λήστευες τη νύχτα το κορμί μου
στο πουθενά είχες πετάξει το πρωϊ.

Αγκομαχώντας στης ζωής την κατρακύλα
δεν είχα δει που ‘χε χαθεί η ανατολή
μα μεθυσμένη από έρωτα τεκίλα
κούρνιαζα πλάϊ σου ζητώντας το φιλί

Κι αφού μου λες το σ’ αγαπώ, τα δυό φτερά σου
ανοίγεις πάλι, του καημού, και της φυγής,
ποια να ‘χει κλείσει ουρανέ μου στα όνειρά σου
και τα δικά μου, στην ορφάνια ναυαγείς;


15.11.09



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
oneiropola
15-11-2009 @ 14:21
Ολο υπεροχο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
15-11-2009 @ 14:39
Αγκομαχώντας στης ζωής την κατρακύλα
δεν είχα δει που ‘χε χαθεί η ανατολή
μα μεθυσμένη από έρωτα τεκίλα
κούρνιαζα πλάϊ σου ζητώντας το φιλί
::up.:: ::up.:: ::up.::

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΛΟ!
romance4love2you
15-11-2009 @ 21:56
Το πιο υπέροχο δημιούργημα που έχω διαβάσει για έναν έρωτα που χάνεται σε μια στιγμή δίχως να δώσει την θέση του στην αγάπη και να ολοκληρωθεί... ::hug.::
Μπράβο σου ::up.:: ::theos.::
Καλημέρα και καλή βδομάδα
kantadoros
15-11-2009 @ 22:40
ποια να ‘χει κλείσει ουρανέ μου στα όνειρά σου
και τα δικά μου, στην ορφάνια ναυαγείς;
::up.:: ::smile.::
βουντού ή βουνού;
ppoppo
15-11-2009 @ 23:15
κι αφού το λήστευες τη νύχτα το κορμί μου
στο πουθενά είχες πετάξει το πρωϊ.

...............οικείο και μέσα στις καρδιές μας ::up.::
skorpina 81
16-11-2009 @ 03:22
Χυμούσες του έρωτα να πάρεις την ορμή μου
στων βογγητών μου ναυμαχούσες τη βοή
κι αφού το λήστευες τη νύχτα το κορμί μου
στο πουθενά είχες πετάξει το πρωϊ.

Και ποιός δεν τόχει νιώσει....................... ::blush.::
χρηστος καραμανος
16-11-2009 @ 10:04
Κι αφού μου λες το σ’ αγαπώ, τα δυό φτερά σου
ανοίγεις πάλι, του καημού, και της φυγής,
ποια να ‘χει κλείσει ουρανέ μου στα όνειρά σου
και τα δικά μου, στην ορφάνια ναυαγείς
EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
16-11-2009 @ 12:03
ποια να ‘χει κλείσει ουρανέ μου στα όνειρά σου
και τα δικά μου, στην ορφάνια ναυαγείς;

.......................................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
frozenangel
16-11-2009 @ 12:44
Αγκομαχώντας στης ζωής την κατρακύλα
δεν είχα δει που ‘χε χαθεί η ανατολή
μα μεθυσμένη από έρωτα τεκίλα
κούρνιαζα πλάϊ σου ζητώντας το φιλί

Υπεροχο !!!!!
ΜΝΗΜΩΝ
16-11-2009 @ 13:31
ivikos ναι ή Καββαδίας
πια να' ναι η διαφορά
όση Ικτίνου ίσως και Φειδίας
ή μιας τεκίλας ..... συμφορά.....


Φίλε μου μεγαλούργησες και πάλι.....Φοβερός.....
ivikos
16-11-2009 @ 14:22
στιχοφιλαράκια Ευχαριστώ από καρδιάς ...
Να έχετε ένα υπέροχο βράδυ...

Φίλε ΜΝΗΜΩΝ...καιρός να με προσγειώσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Να είστε πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο