| |
Όλου του κόσμου το σκοτάδι
Έγινε φως με μια ματιά
Έχεις της μάνας μου σημάδι
Γι' αυτό με ξέρεις πιο καλά...
Οι μοναξιές μας σαν καράβια
Που συναντήθηκαν θαρρώ
Κάπου στα όνειρα τα άδεια
Που τα γεμίζουμε κι οι δυό...
Τα λόγια γίναν εφιάλτες
Οι αγκαλιές δρόμοι στενοί
Νερά γεμίσαμε και λάσπες
Κι αυτά τα μάτια μας βροχή...
Οι μέρες κτίσανε το μέλλον
Κι οι νύχτες γκρέμισαν το χθες
Όσα προδώθηκαν δεν μένουν
Σε πληγωμένες αγκαλιές...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
