| |
Οι φίλοι μου τρέμουν τον ίσκιο
και νοσταλγούν την μέρα
Είναι παιδιά χωρίς φωνή
σβησμένα στον αιθέρα
Οι φίλοι μου είναι γιορτές
χωρίς κορδέλες και μπαλόνια
έχουν στα χέρια τους καρδιές
αγκάθια και βελόνια
Οι φίλοι μου άστρα λαμπρά
τυφλώνονται απ΄το φως τους
σκαλίζουν τις στάχτες τους κρυφά
μήπως και βρουν τον εαυτό τους
Οι φίλοι μου ήρωες χλωμοί
που χάσανε τον δρόμο
άγγελοι έκπτωτοι δειλοί
που χάθηκαν στον κόσμο
Οι φίλοι μου λίγοι μα καλοί
γιατρέψαν τις πληγές μου
όταν πονούσα πάντα εκεί
άγγελοι φύλακές μου
Οι φίλοι μου μικρά παιδιά
με την ψυχή στο βλέμμα
τους έντυσα απόψε στα λευκά
και στα μαλλιά φόρεσα στέμμα
Οι φίλοι μου ανίκανοι να δουν την ομορφιά τους
ψάχνουν την ουσία με την γλώσσα τους
αντι με την καρδιά τους
Κύματα θεριά , τρανοί αετοί
οι φίλοι μου, κρύσταλα που θα σπάσουν
Ήλιοι καημοί τους έχουν κάψει
Οι φίλοι μου ζουν την στιγμή
όπώς κι έγω, μη και την χάσουν
Είναι ακριβοί είναι ανεκτίμητοι
πετράδια απ'την Ασία
μα οι φίλοι μου νιώθουν μικροί
κι ανυπομονησία
Φίλοι πιστοί , κοιτάξτε μέσα σας
τον κήπο τ'ανθισμένο
Πόσες βροχές λουστήκατε
και πόσα μεσημέρια
πάνω στην άμμο αφήσατε
γραμμένο το όνομά σας
Αδέρφια μου , αντέξετε λιγάκι παραπάνω
'Οπου να'ναι ο ήλιος θα ανατείλει
θα'ρθει καινούρια μέρα
Οι φίλοι μου είν'ακριβοί
ειν'ανεκτίμητοι
πετράδια απ'την Ασία
Φοράνε πέπλο τη ζωή
και στο κεφάλι φωτοστέφανο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
