Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 10.27'50' 21/11/2009 Χιλιάδες χρόνους και και
 

Χιλιάδες χρόνους και καιρούς ο άνθρωπος διαβαίνει
μέσα σε δάση κι ερημιές σ’ όλης της γης τα πλάτη
με θλίψεις πίκρες και χορούς κάποτε ξαποσταίνει
κι αναμετράει τις ζημιές με κουρασμένο μάτι

κι όταν τα’ αστέρια του σταθούν κοιτά τον Γαλαξία
κι ονείρατα και πεθυμιές γίνονται φως και χρώμα
την ύπαρξή του την μεθούν και παίρνουνε αξία
της ζήσης οι αροθυμιές και το πικρό το χώμα

τότε σηκώνεται ξανά κι αδειάζει το ποτήρι
και μες τ’ αλώνι τ’ Ουρανού γέρνει αργά μονάχος
στην ζεμπεκιά που αρχινά στ’ άστρων το πανηγύρι
του μεθυσμένου κι ορφανού καημού σα μονομάχος

και γράφει τότες τις τροχιές των κομητών με σβούρες
και ρότες και διαδρομές σε σκοτεινά πελάγη
και τις αρχαίες ενοχές σβήνει μες τις φιγούρες
χαράζοντας νέες δομές δίχως τ’ αρχαία άγη….




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
elpidakwstopoulou
21-11-2009 @ 05:57
τότε σηκώνεται ξανά κι αδειάζει το ποτήρι
και μες τ’ αλώνι τ’ Ουρανού γέρνει αργά μονάχος
στην ζεμπεκιά που αρχινά στ’ άστρων το πανηγύρι
του μεθυσμένου κι ορφανού καημού σα μονομάχος

μαγικοί στίχοι !!!!! πανέμορφοι !!!!! μες στ΄αλώνι τ΄Ουρανού ....στ΄άστρων το πανηγύρι ......μονομάχος ....άφωνη !!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
21-11-2009 @ 06:21
::theos.:: ::theos.::

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΑΠΟΨΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Γιάννης Ποταμιάνος
21-11-2009 @ 06:25
και γράφει τότες τις τροχιές των κομητών με σβούρες
και ρότες και διαδρομές σε σκοτεινά πελάγη
και τις αρχαίες ενοχές σβήνει μες τις φιγούρες
χαράζοντας νέες δομές δίχως τ’ αρχαία άγη….

Μπράβο πολύ όμορφο
σαν έναστρη βραδιά
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
malkon64
21-11-2009 @ 06:39
κι όταν τα’ αστέρια του σταθούν κοιτά τον Γαλαξία
κι ονείρατα και πεθυμιές γίνονται φως και χρώμα
την ύπαρξή του την μεθούν και παίρνουνε αξία
της ζήσης οι αροθυμιές και το πικρό το χώμα


Δημιουργικά Υπέροχο - Καταπληκτικό !!!!!!!!!! ::yes.::
oneiropola
21-11-2009 @ 07:23
Ολο καταπληκτικό ::theos.:: ::theos.::
Αγνή
21-11-2009 @ 09:22
κι όταν τ' αστέρια του σταθούν!
κοιτά τον Γαλαξία...

φίλε μου αρίφνητες, μεθυστικές στιγμές
ολόκληρο!!!
Ελένη Σ.
21-11-2009 @ 09:39
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το ξαναδιαβάσω αμέτρητες φορές, θωρώντας τον Γαλαξία! Κουβαλά μια μαγεία μες στην αλήθεια του! Με ενθουσίασες!!!!!!!
Helene52
21-11-2009 @ 10:17
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-11-2009 @ 10:31
και τις αρχαίες ενοχές σβήνει μες τις φιγούρες
χαράζοντας νέες δομές δίχως τ’ αρχαία άγη….
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο