Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φωνες
 
Η στοργη που δε σου εδειξα
Η αγαπη που δεν ενιωσες
Τ’ αγκαλιασμα που παραμενει μουδιασμενο
Το φτερουγισμα στη καρδια οταν χαθηκαμε
Κι ολα τ’ αλλα τα αμοιρα της γης.

Γινονται αυτονομα τερατα
Μενουνε παραξενες σκιες στους τοιχους κολλημενες.

Με καρτερουν να γυρισω απ’ τη δουλεια
Και δε μ’ αφηνουν να κοιμηθω ολο το βραδυ
Με τις φωνες τους.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
sofiagera
22-11-2009 @ 05:27
Γινονται αυτονομα τερατα
Μενουνε παραξενες σκιες στους τοιχους κολλημενες. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

ΩΡΑΙΟ.....
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
22-11-2009 @ 05:55
Πολύ φιλοσοφημένο και με βαθύτατο νόημα !!!!! Την καλησπέρα μου!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
22-11-2009 @ 12:29
πολύ όμορφο Μάνο !!!!! φιλοσοφημένο που λέει και ο Γιάννης !!!! ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
22-11-2009 @ 12:33
ΕΡΙΝΥΕΣ,,,,,
καλησπέρα Μάνο! ::theos.:: ::theos.::
ppoppo
22-11-2009 @ 15:45
απιστευτο υπεροχο δεν εχω λογια
αληθεια καταπληκτικο μπραβο σου ::theos.:: ::theos.::
TAS
23-11-2009 @ 01:28
τα φτερουγίσματα που γίνονται τέρατα . .
monajia
27-11-2009 @ 14:49
::theos.:: ::yes.:: ::xmas.:: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.................
katiabid...
29-12-2009 @ 07:04
υ π έ ρ ο χ ο !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο