Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ασυμφωνία Χαρακτήρων
 
[I]ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

Ισκιος σκυφτός σιμά στο φως που τρεμοπαίζει
το μαξιλάρι της να κλαίει σε μια γωνιά
το χέρι πάνω στη κορνίζα ανασκαλεύει
κι απ’ το παράθυρο εισβάλλει η ερημιά.

Πικρές οι θύμησες στη σκέψη που διπλώνει
μέσα της κρύβει ματωμένο χωρισμό
αλήθειες μόνες κι ένας άντρας που θυμώνει
καθώς το ‘’αντίο’’ δε χωράει στο μυαλό.

Μες τη καρδιά του καταιγίδες συνταράσσουν
όλες τις σκέψεις παρασύρανε μεμιάς
όλα τα όνειρα σμικρύναν κι αποτάσσουν
την ομορφιά της στην εικόνα της μπροστά.

Την είχε πάντοτε ιερό μες τη καρδιά του
και στη ψυχή του κατοικούσανε πουλιά
αγαπημένη οπτασία στα όνειρά του
πραγματικότητα ευχής στην αγκαλιά.

Πως τον κορόιδευε νομίζει πως γελούσε
μαζί του κι άλλον έχει τώρα φυλακτό
μ’ αυτή όμως βούρκωνε κρυφά τον χαιρετούσε
καθώς ξεκίναγε το τρένο στο σταθμό.

Ας του το πει κάποιος που ξέρει τι συμβαίνει
ας του μηνύσει την αλήθεια τη σκληρή
γυναίκα που ο άντρας της δε τη καταλαβαίνει
μεμιάς τη χάνει σε ενός τρένου τη γραμμή.

Ας καταλάβει πως πολύ τον αγαπούσε
ποτέ δεν άκουσε να κελαιδούν όμως πουλιά
ούτε που αισθάνθηκε ονείρου οπτασία
σαν έγερνε στην παγωμένη του αγκαλιά.[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
ΚατεριναΘεωνα
23-11-2009 @ 15:52
ΠΟΛΥ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΙ ΑΛΗΘΙΝΟ!!!
elpidakwstopoulou
23-11-2009 @ 15:58
πολύ όμορφα δοσμένο !!!! καλό ξημέρωμα !!! ::up.:: ::up.::
daponte
23-11-2009 @ 16:00
Συγκινητικό...
manospanou
23-11-2009 @ 16:23
nai ::up.:: ::up.:: ::up.::
Naiada Sissandra
23-11-2009 @ 17:45
σαν σκηνες απο ενα εφιαλτη μου ολο σου το ποιημα...
φοβερο,συγκινητικο με τελος που δεν ειναι τελος...
αλλα ενα μεγαλο ερωτηματικο!!!
μπραβο! ::theos.:: ::up.::
Brunhilda
23-11-2009 @ 18:08
Υποκλινομαι!!!!!!!
kantadoros
23-11-2009 @ 20:58
Τ'αγγέλου η γραφή...καλή, στ'αλήθεια, μέρα. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
::up.:: ::theos.:: ::up.:: ::up.:: ::theos.:: ::up.:: ::up.:: ::theos.:: ::up.::
heardline
23-11-2009 @ 22:42
Πολύ καλογραμμένο και με ροή εξαιρετική, μπράβο στα χεράκια σου που το έγραψαν !!!!!!!!!!!!!!
ΚατεριναΘεωνα
23-11-2009 @ 22:59
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΗΡΕ Ο ΥΠΝΟΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΣΑ


ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.:: ::theos.:: ::up.::
bafo-d'oro
23-11-2009 @ 23:14
ΕΥΓΕ!!ποίηση με ουσία και ευαισθησία
sofiagera
23-11-2009 @ 23:16
Ας καταλάβει πως πολύ τον αγαπούσε
ποτέ δεν άκουσε να κελαιδούν όμως πουλιά
ούτε που αισθάνθηκε ονείρου οπτασία
σαν έγερνε στην παγωμένη του αγκαλιά ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
MARGARITA
24-11-2009 @ 02:09
έτσι....επαληθεύεται η ρήση "Σε αγαπάω αλλά δεν μου αρέσεις καθόλου"...όμορφο το ποίημα σου...
ιωανναχανιωτακη
24-11-2009 @ 02:33
Ας του το πει κάποιος που ξέρει τι συμβαίνει
ας του μηνύσει την αλήθεια τη σκληρή
γυναίκα που ο άντρας της δε τη καταλαβαίνει
μεμιάς τη χάνει σε ενός τρένου τη γραμμή.

Ας καταλάβει πως πολύ τον αγαπούσε
ποτέ δεν άκουσε να κελαιδούν όμως πουλιά
ούτε που αισθάνθηκε ονείρου οπτασία
σαν έγερνε στην παγωμένη του αγκαλιά.

......καταπληκτικο................
viki72
24-11-2009 @ 03:28
Πως τον κορόιδευε νομίζει.....................................
................................................
μ΄αυτή όμως βούρκωνε κρυφά τον χαιρετούσε
καθώς ξεκίναγε το τρένο στο σταθμό.

Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι σου, αλλά με θλίβει το νόημά τους....

Καλησπέρα!
χρηστος καραμανος
24-11-2009 @ 03:50
καθώς το ‘’αντίο’’ δε χωράει στο μυαλό.
ΤΡΟΜΕΡΗ ΦΡΑΣΗ ΠΟΠΟ,ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
skorpina 81
24-11-2009 @ 04:23
::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
24-11-2009 @ 04:35
ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝΕ!!! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
dr.rockthan
24-11-2009 @ 07:50
Ας του το πει κάποιος που ξέρει τι συμβαίνει
ας του μηνύσει την αλήθεια τη σκληρή
γυναίκα που ο άντρας της δε τη καταλαβαίνει
μεμιάς τη χάνει σε ενός τρένου τη γραμμή.

Ας καταλάβει πως πολύ τον αγαπούσε
ποτέ δεν άκουσε να κελαιδούν όμως πουλιά
ούτε που αισθάνθηκε ονείρου οπτασία
σαν έγερνε στην παγωμένη του αγκαλιά.

ποιηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
24-11-2009 @ 10:16
ppoppo ξέρω ότι η προσπάθεια με τη γοργόνα είναι πολύ δύσκολή. Αλλά λέω να επιμείνω λίγο ακόμα, μιας και πρόκειται για τέτοια κούκλα. Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Και μην ξεχνάς ότι ο επιμένων νικά, αν όχι πάντα, πάντως αρκετές φορές.
den - kser- ti -na- po
24-11-2009 @ 12:39
πολύ όμορφο ::yes.:: ::up.::
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
24-11-2009 @ 16:42
Της μοιάζεις; Ε τότε πες μου σε ποιό βράχο είσαι να έρθω να σε βρω.
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
24-11-2009 @ 17:08
Αχ τι ατυχία Ποπό μου που πιάστηκε ο ποπός σου. Λυπάμαι στ' αλήθεια πολύ. Πες μου ποιός στον έπιασε να έρθω να τον δείρω.
Helene52
25-11-2009 @ 04:20
Καταπληκτικό !!!!!!!
Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::up.:: ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
26-11-2009 @ 13:08
Σε ποιά γραμμή ανέβηκες Σαλονικιά;;; Να κατέβεις αμέσως σε θέλουμε. Με έστειλες με τους στίχους σου κι εγώ όταν βρεθούμε θα σου τραγουδήσω.
monajia
27-11-2009 @ 14:19
ΤΕΛΕΙΟ.........ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.......ΥΠΕΡΟΧΟ...............ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ........

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο