| |
| | Μπουρλότο στη ζωή σου |  | | |
Μαύρες κόκκινες σημαίες
τρόμαζαν τα μαύρα πουλιά απ'τα συνθήματα,
καθάριζε ο δρόμος απ'τις λιωμένες στο χρόνο ανθρώπινες στιγμές
υποταγής, συμβιβασμού και σιωπής.
Και έβλεπες τον κόσμο δικό σου,
από στιγμή σε στιγμή θα του' βαζες μπουρλότο,
να κάψεις ό,τι σου λένε πως σε βασανίζει
να κάψεις το χρόνο που έχασες
και να φτιάξεις το δικό σου,
το δικό σου χρόνο, το δικό σου κόσμο.
Και όταν γύρισες στο σπίτι,
πέταξες τα κλειδιά εκεί που είχες συνηθίσει,
άνοιξες την τηλεόραση, είδες τα επεισόδια,
έριξες ένα μπινιλίκι,
χούφτωσες της γυναίκας σου τον κώλο
και με ήσυχη συνείδηση πήγες να κοιμηθείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Naiada Sissandra
23-11-2009 @ 17:33 | Η εκφραση της τσαντιλας στο μεγαλειο της!
υπεροχο,με εκφραστικοτατους στιχους
που φωναζουν χαστουκιζοντας την υποταγη,
τον συμβιβασμο και την σιωπη...
τελειο!
διαβασα το ποιημα σου και ξεθυμανα!
ουφ!!να 'σαι καλα,σ'ευχαριστω.
παρε κι ενα "στα αγαπημενα μου"τωρα, γιατι το αξιζει
το ποιημα!
::up.:: | | sofiagera
23-11-2009 @ 19:49 | Και όταν γύρισες στο σπίτι,
πέταξες τα κλειδιά εκεί που είχες συνηθίσει,
άνοιξες την τηλεόραση, είδες τα επεισόδια,
έριξες ένα μπινιλίκι ::up.:: ::up.::
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...... | | bafo-d'oro
23-11-2009 @ 23:16 | ΕΥΓΕ!!ποίηση με ουσία και ευαισθησία | | efrosiba
24-11-2009 @ 00:27 | ::rock.:: ::up.:: | | oneiropola
24-11-2009 @ 00:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
