Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παιχνίδι-2
 
Καθώς η μέρα καίει τα απούλητα στολίδια της
η νύχτα μου αυτόφωτη απλώνεται παντού
μοιράζεται μαζί μου τα αμύθητα παιχνίδια της
σαν θάλασσα με κόκκινο το χρώμα μες το νου.

Ανάπηρη ζωή με τα σβησμένα τα φιτίλια της
την έφτυσα σε κάποια ώρα δείπνου μυστικού
με χρέωσε το λάδι στα σπασμένα τα καντήλια της
σαν είπα άλλο δεν χοροπηδώ σα μαιμού.

Και συναξάρι κάνουν οι διαβόλοι στα στασίδια της
μα γω καβάλα στην ανάσα του χελιδονιού
ανακατεύοντας μες τη ζωή μου τα φτιασίδια της
να ταξιδεύω αταξίδευτος γλυκά αλλού.

Κι'η νύχτα να με παρασέρνει πάντα στη μαγεία της
να διώχνει πέρα τη θολούρα μας του πρωινού
σα παίζω το παιδί και σα γελώ με τα αστεία της
εσύ και γω παιδιά τρανά ενός γυμνού θεού.

Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
sofiagera
23-11-2009 @ 23:32
Και συναξάρι κάνουν οι διαβόλοι στα στασίδια της
μα γω καβάλα στην ανάσα του χελιδονιού
ανακατεύοντας μες τη ζωή μου τα φτιασίδια της
να ταξιδεύω αταξίδευτος γλυκά αλλού. ::up.:: ::rock.:: ::up.::

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ......ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, Ε Μ Ε Ι Σ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ!
ψιτ-ψιτ
23-11-2009 @ 23:37
είπα άλλο δεν χοροπηδώ σα μαιμού ?????????????????/ ::huh.::
oneiropola
24-11-2009 @ 01:19
Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.
Υπεροχο!!! ::up.::
MARGARITA
24-11-2009 @ 01:28
και εγώ καβάλα στην ανάσα δελφινιού....μαζί σου Τζόρτζιο ::smile.::
Υποκρισία
24-11-2009 @ 01:40
σαν θάλασσα με κόκκινο το χρώμα μες το νου...
μα εγω καβαλα στην ανασα του παιδιου..
γεια σου ρε Γιωργη... ::hug.::
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
24-11-2009 @ 02:11
Πολύ ωραίο!

Γειά σου Γιώργο.
heardline
24-11-2009 @ 02:44
Καλημέρα Γιώργο, μια άλλη νότα σήμερα, ωραία !!!!!

::up.:: ::hug.:: ::theos.::
bafo-d'oro
24-11-2009 @ 03:32
ΕΥΓΕ!! ποίηση με ουσία κι ευαισθησία
χρηστος καραμανος
24-11-2009 @ 04:22
Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
24-11-2009 @ 05:02
και συναξάρι κάνουν οι διαβόλοι στα στασίδια της
μα γώ καβάλα στην ανάσα του χελιδονιού.
αντέχουμε ακόμα σ' αυτή τη ζωή............
μια ομορφιά!!!!!!!!!!!γεια σου Γιώργο ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
daponte
24-11-2009 @ 06:24
Κι'η νύχτα να με παρασέρνει πάντα στη μαγεία της
να διώχνει πέρα τη θολούρα μας του πρωινού
σα παίζω το παιδί και σα γελώ με τα αστεία της
εσύ και γω παιδιά τρανά ενός γυμνού θεού.

¨Ετσι φίλε Γιώργο!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-11-2009 @ 12:46
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
25-11-2009 @ 03:20
Ανάπηρη ζωή με τα σβησμένα τα φιτίλια της
την έφτυσα σε κάποια ώρα δείπνου μυστικού
με χρέωσε το λάδι στα σπασμένα τα καντήλια της
σαν είπα άλλο δεν χοροπηδώ σα μαιμού.
Καλή συνέχεια Γιώργο μου! Υπέροχος, καυστικός και συνεκτικός! ::love.:: ::hug.:: ::wink.::
Helene52
25-11-2009 @ 04:34
Κι'η νύχτα να με παρασέρνει πάντα στη μαγεία της
να διώχνει πέρα τη θολούρα μας του πρωινού
σα παίζω το παιδί και σα γελώ με τα αστεία της
εσύ και γω παιδιά τρανά ενός γυμνού θεού.

Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.

Υπέροχο !!!!!!!!!
Την καλησπέρα μου Γιώργο ::up.:: ::theos.::
nea xrysi
26-11-2009 @ 12:31
Ανάπηρη ζωή με τα σβησμένα τα φιτίλια της
την έφτυσα σε κάποια ώρα δείπνου μυστικού
με χρέωσε το λάδι στα σπασμένα τα καντήλια της
σαν είπα άλλο δεν χοροπηδώ σα μαιμού.
Υπέροχοι στίχοι!!! ::yes.:: ::theos.::
ψιτ-ψιτ
26-11-2009 @ 22:53
Ανάπηρη ζωή με τα σβησμένα τα φιτίλια της
την έφτυσα σε κάποια ώρα δείπνου μυστικού.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
adespotoi
27-11-2009 @ 07:53
δεν μπορώ να δεχτώ μια μαύρη ζωή Γιώργο;;;;;.... ::up.:: ::smile.::
χρηστος καραμανος
28-11-2009 @ 02:46
Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.
ΑΖΟΡΙΤΗΣ ΜΕ ΟΥΣΙΑ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
gk_giotaki
24-06-2011 @ 02:03
Μελαγχολικό...Υπέροχη γραφή...
Κι'αν κάποια χρόνια η ζωή με βάζει στα θρανία της
για δήθεν μάθημα σωστού επαναπατρισμού
να λέει για τη ρώμη της και την πολλή ανδρεία της
την φτύνω και ανάβω την ουρά του φυτιλιού.

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
24-06-2011 @ 03:15
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::theos.::
merlin17254
24-06-2011 @ 04:25

Και συναξάρι κάνουν οι διαβόλοι στα στασίδια της
μα γω καβάλα στην ανάσα του χελιδονιού
ανακατεύοντας μες τη ζωή μου τα φτιασίδια της
να ταξιδεύω αταξίδευτος γλυκά αλλού.

......ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο