| |
[B]Ο κηπουρός[/B]
[I]
Στέκει μπροστά στο δικαστή
του λέει τ' όνομά του
και δίπλα του ο αδερφός
ψηλός σαν ξύλινος σταυρός
που πάντα ήταν κοντά του
Αυτός που πάντα φρόντιζε
την τριαντάφυλλιά του
στο σπίτι του ήταν κηπουρός
τώρα στο ειδώλιο σκυφτός
μετράει τα δάκρυά του
Ρεφραίν
Κλαίει για το δεντράκι του
που φύτεψε ωραία
το ήμερο ελατάκι του
που του ΄κανε παρέα
αχ, πώς ονειρευότανε
να ήταν στη σκιά του
και τα σγουρά του τα κλαδιά
να γράφαν τ' ονομά του
Κάθε Τετάρτη, δείτε τον
δειλά χτυπάει την πόρτα
και είναι τα χέρια του πουλιά
με το παιδί του αγκαλιά
είναι όλα σαν πρώτα
Αγάπη που έμεινε μισή
αγάπη δεν θα κλέψει
στα γρήγορα μια προσευχή
κι αν ξαναρχίσει απ' την αρχή
θα πει την ίδια λέξη
Ρεφραίν
Κλαίει για το δεντράκι του
που φύτεψε ωραία
το ήμερο ελατάκι του
που του ΄κανε παρέα
αχ, πώς ονειρευότανε
να ήταν στη σκιά του
και τα σγουρά του τα κλαδιά
να γράφαν τ' ονομά του[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
