Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η προσευχη
 χαμογελα στα ιχνη σας!...
 
Ηταν η σωστη εκκλησια
μπηκε
καθησε στο σωστο σανιδι
προσευχηθηκε
αν και δεν χρησιμοποιουσε τοσο καιρο την φαντασια του
ο Θεος την δεχτηκε...

Στο ταμειο του market την γνωρισε
εφερνε τα δαχτυλα στα χειλη
[I]μπιρμπιρμπιρμπιλι [/I]
φορωντας το σκουφακι τ' Αι Βασιλη...
προσεξε οτι ο ταμιας κατι μαγειρευε
ντραπηκε, μα της θυμησε τι ειχε στην παλαμη
-Μαλλον δεν εμαθε αφαιρεση , του ειπε , μην μιλας
ισως να τα 'χε μεγαλυτερη αναγκη...γιατι σκας;
τοσο φωναχτα που πετρωσε , μαζι του κι ο μαγειρας
και τα υλικα που θα περνουσαν μπροστα του...
Την κοιταξε καλυτερα
χωρις μακιγιαζ και θηλυκες φανφαρες
πεταξε στην ακρη τα ψωνια της
κι αρχισε να μαζευει καλαθακια μανιωδως
αφηνοντας τα στα ποδια των γιαγιαδων σαν εμπαιναν
με κεινο το γλυκο μονιμο χαμογελο
που ηταν κολλητικο η ερωτευμενο
το πατζαρι μπροστα του προσευχηθηκε
να του αδειασουν την γωνια
με το χαμογελο κολλημενο , μ' ασπρο

Η ζωη δεν ειναι μονο ερωτας και απολαυσεις, αλλά
βρηκε το θαρρος και της προτεινε μια βολτα στην θαλασσα
Αφησε τα καλαθια , πηρε την τσαντα με τα ψωνια και δεχτηκε
Το τραμ τους αφησε διπλα στην παραλια
Αγγιξε με τα δαχτυλα της την ακροθαλασσια
κι θαλασσα κολλησε το χαμογελο της
-Καλημερα Θαλασσα! θελεις να μπω;
τον ενιωσε να τραβιεται πισω της
-Ο υδατινος ογκος δεν εχει μνημη
πρεπει να την ρωτας σαν να 'ναι η πρωτη φορα...
Μπροστα του γδυθηκε και βουτηξε
την υποδεχτηκε οπως παντα προσχαρα...
Το βλεμμα της εξερευνουσε τον βυθο της , οπως παιδι
κι ας γερναγε στην αγκαλια της
αφουγκραζοταν αυτα που 'χε να της πει
ξεχασμενα τα περισσοτερα , την επομενη στιγμη
απ' ολους μας, μα εκεινη συνομιλουσε με τους ψιθυρους της
Δεν ζητησε μεταφραση των αναστεναγμων των κυματων που δημιουργουσε
παιζοντας μπροστα του , φωναζοντάς του να μπει , βρεχοντάς τον
μα εκεινο το χαμογελο το κολλητικο , που δεν ξεκολλαγε απ' τα χειλη του
ηθελε να κολυμπησει μαζι της ,η αρμονια της στιγμης τον μεθυσε και βουτηξε
του φωναξε και της απαντησε με δαχτυλα στα χειλη
σαν ο Θεος τους ειδε αγκαλιασμενους, βαφτισε με μιας τις πεθυμιες τους
κι εκλεισε το καναλι της προσευχης , χαμογελωντας...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
Υποκρισία
27-11-2009 @ 13:00
-Ο υδατινος ογκος δεν εχει μνημη
πρεπει να την ρωτας σαν να 'ναι η πρωτη φορα... συνομιλουσε
με τους ψιθυρους της
Δεν ζητησε μεταφραση των αναστεναγμων των κυματων που δημιουργουσε

Oμορφια Αστρο......
anuya
28-11-2009 @ 00:51
σωστός
άν κ χωρίς μέτρο
η έμπνευση ξεχειλίζει
MASTER
28-11-2009 @ 16:26
τόσο φωτεινό που σε τυφλώνει. Και με το ανάλογο μειδίαμα φυσικά στο πρόσωπο που θυμίζει νοσταλγικό χαμόγελο!
ευχαριστούμε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο