| |
Μεσ' το μελάνι της αυγής
το ξυπνητήρι ουρλιάζει
και από τα νύχια ως την κορφή
νερό που με τρομάζει
Βάζω γραβάτα δύσκολη
καλή είναι για Τετάρτη
και του καφέ η ζεστασιά
μου μπαίνει μεσ'το μάτι
Στο λεωφορείο σπρώχνομαι
ζητάω ισοροπία
και όταν τσαλακώνομαι
το κάνω θεωρία
Το απόγευμα άργησε πολύ
η σκέψη είναι στην Πέμπτη
μα το βραδάκι έρχεται
και είναι γεμάτο Πέπη
Δώδεκα χρόνια πέρασαν
παντρεύτηκα την Πέπη
και στο μελάνι της αυγής
κανένας δε με βλέπει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
