Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξύλινη Φωνή
 
Δε ζήτησε ποτέ του σωτηρία.
Πάντα στην τσέπη με μια ξύλινη φωνή,
σαν βραχνιασμένης φυσαρμόνικας μιλιά.

Δε βρέθηκε σε δρόμους με θεριά, τρελούς
και τελειωμένους μαγιοθραύστες.
Δρόμο τον αποκαλούσε η ζήση από παιδί.

Δε γεύτηκε πανσέληνα αερικά
και νυχτωμένες ξωτικές αναζητήσεις.
Όπως ο λύκος στο βράχο έκλαιγε με κρότο.

Άγονο έδαφος για κοσμικές θεογενέσεις.
Δυο χτύποι λειψοί, ούρλιαζαν .
Κι αυτοί για το τίποτα.
[I]
«Έτσι κι αλλιώς ατόφιες λύσεις δεν υπάρχουν.
Μια χούφτα κράματα στης μάνας μου τη μήτρα ,
ξεπέταξαν το σώμα μου, αγέννητο ακόμα.
Ξεπούλησαν τις νεκρές μου αισθήσεις ,
σε κάποιον διάβολο, του Κέρβερου αφέντη.

Έτσι κι αλλιώς τα θαύματα πεθάνανε νωρίς,
και οι κλωστές ξεφτίσανε, του νήματος το αίμα.
Μια ρουφηξιά ανάσα κρύβει ο θησαυρός.
Να τον εξαργυρώσω, φτωχή υπόστασή μου,
για να πλουτίσει ο κόσμος όλος;».

[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δέσποινα1971
29-11-2009 @ 15:39
Να τον εξαργυρώσω....
για να πλουτίσει ο κόσμος όλος!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
και που ξέρεις;
ίσως να ξαναγεννηθούν
θαύματα αιώνια!
καλή εβδομάδα!
artista_k
29-11-2009 @ 15:41
Είναι η πιο ζωντανή, πολύχρωμη και με ρυθμό φωνή που έχω ακούσει.... ::love.:: ::kiss.::
ΚατεριναΘεωνα
29-11-2009 @ 16:36
YΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Celestia
29-11-2009 @ 16:59
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μνησαρέτη
29-11-2009 @ 22:19
Καλό αν και λίγο πομπώδες...
Θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την αιτία των εισαγωγικών...
MARGARITA
30-11-2009 @ 00:39
ζαχαρίτσα μου γράφεις όμορφα και το ξέρεις ::kiss.::
efrosiba
30-11-2009 @ 01:23
Μια ρουφηξιά ανάσα κρύβει ο θησαυρός.
Να τον εξαργυρώσω, φτωχή υπόστασή μου,
για να πλουτίσει ο κόσμος όλος;». ::theos.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
30-11-2009 @ 03:22
«Έτσι κι αλλιώς ατόφιες λύσεις δεν υπάρχουν.
Μια χούφτα κράματα στης μάνας μου τη μήτρα ,
ξεπέταξαν το σώμα μου, αγέννητο ακόμα.
Ξεπούλησαν τις νεκρές μου αισθήσεις ,
σε κάποιον διάβολο, του Κέρβερου αφέντη.

Έτσι κι αλλιώς τα θαύματα πεθάνανε νωρίς,
και οι κλωστές ξεφτίσανε, του νήματος το αίμα.
Μια ρουφηξιά ανάσα κρύβει ο θησαυρός.
Να τον εξαργυρώσω, φτωχή υπόστασή μου,
για να πλουτίσει ο κόσμος όλος;».
.......................ΑΠΑΙΧΤΟ......................
Rannia . k
30-11-2009 @ 06:36
Υπέροχο Ελένη μου!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
30-11-2009 @ 07:56
Έτσι κι αλλιώς τα θαύματα πεθάνανε νωρίς,

δεν πέθαναν ζαχαρίτσα μου ...είναι κρυμμένα μέσα σου και μας τα μοιράζεις με δόσεις ..... ::up.:: ::love.::
akolouthos
30-11-2009 @ 10:47
pote den pethainoyn ta thamata!!!!!!!!!!!!! ::up.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
30-11-2009 @ 14:03
αυτη είναι φωνή!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο