| |
| | H αντίστιξη του φωτός |  | | | Καλή σας μέρα | | |
Ορφέας: Ισιδώρα μου, νιώθω ότι τα πρόσωπα που αγαπιούνται από απόσταση φτιάχνουν ένα χορό από τον καθρεφτισμό τεθλασμένων κατόπτρων: ενώ είναι πάντοτε δυο, ο χώρος γεμίζει ασφυκτικά από τα επάλληλα είδωλά τους. Είναι μια εικόνα απέραντης θλίψης. Μοιάζει με φλεγμονή προσκολλημένη σε ένα υγειές σύστημα ιστών. Ακόμη και το τίποτα ζει στην ψευδαίσθηση ότι είναι γαλάζιο, πολύ περισσότερο εμείς, που δημιουργούμε τον ουρανό, τον θέλουμε στα μάτια μας γαλανό. Όλα μοιάζουν με άνω τελεία που προσπαθεί να ισορροπήσει τον εαυτό της ανάμεσα σε ένα σύμπαν τετελεσμένο. Δοκίμασε ν’ αγκαλιάσεις τον ουρανό, για να καταλάβεις τον άδειο μας κόσμο. Οι διάττοντες είναι σκιές, δείχνουν την αντίστιξη του φωτός, αρνητικό φιλμ μιας ασπρόμαυρης ιστορίας. Η πνιγηρή ουτοπία της σκέψης που θέλει κάποιο θεό να ραντίζει με θραύσματα λήθης το σύμπαν.
Σε λαμβάνω αν με ακούς.
Ισιδώρα: Σ΄ ακούω αγάπη μου, ακόμα και όταν η σιωπή γίνεται τάσι αργυρό που πέφτουν οι στιγμές και ο χρόνος διαστέλλεται επικίνδυνα όταν η απουσία μεταμορφώνεται σε πεδίον θανάτου. Η αντίστιξη του φωτός και της παρουσίας συνθέτουν τη δική μας αρμονία στον καμβά της αγάπης. Μπορεί τα μέλη συχνά να παραλύουν από τον πόνο, αλλά η πεμπτουσία στο δικό μας σύμπαν έχει μια θεά τη Μνημοσύνη που συνθέτει σε ένα διαρκές παρόν στο απέραντο του χρόνου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | μίλα μου σαν τη βροχή ... είμαι παιδί και μαθαίνω | | | |
|
monajia
30-11-2009 @ 02:59 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ..................... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | MARGARITA
30-11-2009 @ 04:57 | θα συμφωνήσω μαζί σου Ισιδώρα....μνημοσύνη...είθε η λήθη ποτέ να μην σε αγγίξει ::smile.:: | | havana
30-11-2009 @ 08:11 | ΥΠΕΡΟΧΟ,ΜΠΡΑΒΟ!!! | | havana
30-11-2009 @ 08:11 | ΥΠΕΡΟΧΟ,ΜΠΡΑΒΟ!!! | | Helene52
30-11-2009 @ 09:26 | Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω...... Υπέροχο !!!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | χρηστος καραμανος
30-11-2009 @ 09:31 | Μπορεί τα μέλη συχνά να παραλύουν από τον πόνο, αλλά η πεμπτουσία στο δικό μας σύμπαν έχει μια θεά τη Μνημοσύνη που συνθέτει σε ένα διαρκές παρόν στο απέραντο του χρόνου!!!
ΜΠΡΑΒΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
