Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απορώ
 Προσπάθησα πολλές φορές τελευταία να γράψω κάτι άλλο, αλλά τελικά το μυαλό μου από μόνο του γράφει αυτό που συνέχεια απασχολεί την καρδιά μου...Ελπίζω να μην έγινα βαρετή με την εγωιστική μου ποίηση.
 

Έμαθα αν κι ήξερα
πως έχεις ένα όπλο,
αθώος θε να γίνεσαι
χωρίς κανέναν κόπο.

Κι αν μονάχος διάλεξες
το δρόμο να τραβήξεις,
σημά - ξανά μπορείς να βρεις
μια άλλη ν' αγαπήσεις.

Κι εγώ τί φταίω που πονώ
και που μιλώ για σένα;
Είναι που είμαι δα μικρό
και δεν μπορώ στο ψέμα.

Ό,τι κι αν μου πούλησαν
πανάκριβο το πήρα
φίλοι δε με δασκάλεψαν
να αποδεχτώ τη μοίρα.

Και τώρα γράφω για να ζω
και για να ταξιδέψω.
Μα όσο και να προσπαθώ
επάνω σου θα πέσω.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι μια κούνια που ένα χέρι λικνίζει στο κενό ενός θόλου
 
sofianaxos
30-11-2009 @ 09:55
::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
30-11-2009 @ 09:59
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΦΙΑ............ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.........
::up.:: ::up.:: ::up.::
pareaki
30-11-2009 @ 10:28
Όμορφο.... ::rol.:: ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο