| |
ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗ (18 2 2003)
Όσοι αφουγκράζονται τους ήχους της σιωπής
Κι είναι τα λόγια τους σταλαγματιές ψυχής
Εσένα ακούνε
Έχουν ανάγκη απ' το δικό σου το λυγμό
Κάθε τραγούδι σου θυμίζει εσπερινό
Και στ' άκουσμα του τα ρολόγια σταματούνε
Έτσι απ' ανάγκη έγινες τραγουδιστής
Κι εγώ απ' ανάγκη ο πιο πιστός σου ακροατής
Έτσι απ' ανάγκη χάραξες τις διαδρομές σου
Έτσι απ' ανάγκη σαν κι εμέ κι άλλοι σ' ακούν
Πλέκουν εγκώμια, ψάχνουν τρόπους να εκφραστούν
Γεμάτοι αγάπη οι κατ' ανάγκη ακροατές σου
Στις ανορθόδοξες φωνές σου δε χωρεί
Σιγόντο διότι να βαδίσει δεν μπορεί
Σε 'σένα πλάι
Μαγεύεις τ' άστρα τ' ουρανού μ' ένα λυγμό
Κάθε τραγούδι σου θυμίζει εσπερινό
Και στ' άκουσμα του πάντα ο χρόνος σταματάει
Έτσι απ' ανάγκη έγινες τραγουδιστής
Έτσι απ' ανάγκη σε λατρέψαμε κι εμείς
Κι ακολουθήσαμε πιστά τα βήματα σου
Έτσι απ' ανάγκη κάποια γκρίζα δειλινά
Κι άλλοτε κάτι μελαγχολικά πρωινά
Μας συντροφεύουν τα τραγούδια τα δικά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
