Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εποχή του υδροχόου
 Στίχοι άνδρα προς γυναίκα.
 
Δεν πειράζει ουρανέ αν πονώ με τ’ ασήμαντα
τ’ όνειρό μου αν αφήνω μισό
σ’ εποχή του υδροχόου ασαφή τα μηνύματα
το τσιγάρο κομμένο στα δυό.
Δεν υπάρχει παρέα να θυμάται ποιος είμαι
και σε ό,τι πεθαίνει ανάμεσα ζω
δίχως σημάδια ξεχωρίζω τους ενόχους
μα δείτε με ζω...
ήρωας γίνομαι και προχωρώ
και προχωρώ.

Δίνω κι αφήνω στο βλέμμα σεργιάνι, κάνω τη λύπη υπομονή
αυτή η φωνή που δε με φτάνει δεν έχει πια τι να μου πει, τι να μου πει
αυτή η ματιά κι αν σεργιανούσε δε θα βρισκε διαφυγή
κάνω τη λέξη σου δική μου κι ας μην υπάρξει υποταγή.
Στις μικρές μας στιγμές δε νικηθήκαμε
μέσα στη μάχη σε ζητούσα σε χορό
να στολίσεις το σώμα μ’ ασήμι
να παντρέψεις ανέμους εδώ
να υποχωρώ, να υποχωρώ.

Στη δική μου τη χώρα μη ζητάς αυταπάτες
δικά μου ονείρατα και απειλές
στην ψυχή μου απλουστεύουν τους μύθους μου οι εργάτες
μεθυσμένες μου νότες, φίλες γνωστές
μαζεύω μ’ εικόνες πολύτιμες μνήμες
μα λες πως πια δεν τις θες, δεν τις θες.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Γιάννης Ποταμιάνος
02-12-2009 @ 14:07
Στις μικρές μας στιγμές δε νικηθήκαμε
μέσα στη μάχη σε ζητούσα σε χορό
να στολίσεις το σώμα μ’ ασήμι
να παντρέψεις ανέμους εδώ
να υποχωρώ, να υποχωρώ.

Πολύ ωραίο Θεοδώρα
Καλό βράδυ
malkon64
02-12-2009 @ 14:09
Δίνω κι αφήνω στο βλέμμα σεργιάνι, κάνω τη λύπη υπομονή
αυτή η φωνή που δε με φτάνει δεν έχει πια τι να μου πει, τι να μου πει
αυτή η ματιά κι αν σεργιανούσε δε θά βρισκε διαφυγή
κάνω τη λέξη σου δική μου κι ας μην υπάρξει υποταγή.

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
oneiropola
02-12-2009 @ 14:11
Στη δική μου τη χώρα μη ζητάς αυταπάτες
δικά μου ονείρατα και απειλές
στην ψυχή μου απλουστεύουν τους μύθους μου οι εργάτες
μεθυσμένες μου νότες, φίλες γνωστές
μαζεύω μ’ εικόνες πολύτιμες μνήμες
μα λες πως πια δεν τις θες, δεν τις θες.

ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΗ ::theos.:: ::theos.::
καλο ξημερωμα
Δέσποινα1971
02-12-2009 @ 14:52
::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
02-12-2009 @ 15:15
Στις μικρές μας στιγμές δε νικηθήκαμε
μέσα στη μάχη σε ζητούσα σε χορό
να στολίσεις το σώμα μ’ ασήμι
να παντρέψεις ανέμους εδώ
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
02-12-2009 @ 22:25
Υπέροχο!!!!! Πολύ δυνατό!!!!! ::up.:: ::love.:: ::yes.::
ΜΝΗΜΩΝ
02-12-2009 @ 22:32
Στου Υδροχόου τα στενά διαβαίνεις Θεοδώρα
με έναν στίχο που γεννά και μνήμες μα και δώρα
κι οι αυταπάτες της ζωής δείχνουνε τα σημάδια
μιας τελευταίας τους πνοής δίχως φιλιά και χάδια.....

Υπέροχη Θεοδώρα...... Υπέροχα εκπληκτική.....
kantadoros
03-12-2009 @ 01:30
Δεν πειράζει ουρανέ αν πονώ με τ’ ασήμαντα

Μελαγχόλησα.Ξέρω γω είμαι κάπως. ::xmas.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
03-12-2009 @ 04:25
::smile.:: ::wink.::
sofiagera
03-12-2009 @ 06:07
σ’ εποχή του υδροχόου ασαφή τα μηνύματα
το τσιγάρο κομμένο στα δυό.
Δεν υπάρχει παρέα να θυμάται ποιος είμαι
και σε ό,τι πεθαίνει ανάμεσα ζω ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

ΥΠΕΡΟΧΟ!
barboutsala
03-12-2009 @ 10:08
και που το λέω, μ' ακούει κανείς;
contrabando-86
03-12-2009 @ 10:18
και σε ό,τι πεθαίνει ανάμεσα ζω

Μόνο και μόνο αυτές οι εξι λέξεις είναι αριστούργημα
Οσο για ολόκληρη τη δημιουργία σου είναι ένα μικρό διαμάντι...
Συγχαρητήρια...
**Ηώς**
04-12-2009 @ 08:18
σ’ εποχή του υδροχόου ασαφή τα μηνύματα...
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
καλησπέρα Θεοδώρα!
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
31-12-2009 @ 10:40
http://musicunites.ning.com/profiles/blogs/epochhe-toy-ydrochhooy

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο