Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269636 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μοναξιά μου
 Η κοινοτυπία και οι ανεκπλήρωτοι έρωτες.
 
Η μοναξιά μου, αυτή η άτιμη
Που μ' έκανε κομμάτια, τον κόσμο που
Περνάει συνεχώς από μπροστά μου
Με έκανε να τον δω με άλλα μάτια.

Η πληγή μου αβάσταχτη, η ζωή μου άστατη
Δεν κατάφερα στιγμή να πλανευτώ σε λιβάδια απάτητα,
Ήθελα να φύγω μα δεν μ' άφησαν στιγμή τα πλοκάμια που με
Πιάσαν, και δεν πρόλαβα ν' αγγίξω τ' ασταμάτητα.

Η μοναξιά μου, αυτή η άτιμη
Που μ' έχει παγιδεύσει, την είδα
Και δεν πρόλαβα ν' αγγίξω τα λιτά της
Τα μαλλιά, τα μάτια της τα πράσινα.

H πληγή μου αβάσταχτη, η ζωή μου άστατη
Δεν κατάφερα στιγμή να πλανευτώ σε λιβάδια απάτητα,
Ήθελα να φύγω μα δεν μ' άφησαν στιγμή τα πλοκάμια που με
Πιάσαν, και δεν πρόλαβα ν' αγγίξω τα 'ασταμάτητα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
12-05-2005
συγνώμη......δεν το πολυκατάλαβα........το συναίσθημα το τσίμπησα όμως.....νομίζω...
lina2
12-05-2005
τουλάχιστον η δική σου μοναξιά έχει πράσινα μάτια.... η δικιά μου κοινή...καστανά!
annaΤi
12-05-2005
....θα έλεγα πως ταιράζει γάντι στο θέμα "το άπιαστο" που έχει ανοίξει ο Τάκης.... :-) ωραία να τριγυρνάς εδώ.... :-)
Μελίτη
14-04-2007 @ 17:33
Να λοιπόν πώς ο ποιητικός λόγος μπορεί να μετατραπεί ολόκληρος σε μία και μοναδική κραυγή. Δεν υπάρχουν άλλα λόγια για να περιγράψω τη δύναμη αυτών των στίχων. Έχεις πολύ δυνατή πένα !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο