Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο δρόμος
 
θυμαμαι οταν ημουνα μικρη
μου αρεσε να κανω φασαρια
ποτε δεν τιμωριθηκα για κατι
και ισως αυτο να ηταν η πιο σκληρη τιμωρια
της ζωης μου
το να μην ξερεις που να σταματησεις
στο δρομο σου
σε κανει να παραστρατεις
καπως ετσι εφυγα απτο δρομο μου και εγω
ηθελα βλεπεις να τον κανω να ζηλεψει
οπως ολες,
και ομως τον πληγωσα
και οσο τον πληγωνα δεν μπορουσα να το σταματησω
και ολο και μεγαλωνε
δεν ηξερα πως το κακο δεν τιμωρηται
και συνεχιζα και συνεχιζα
οσπου εφτασε μια μερα
που ο δρομος ανοιξε




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
12-05-2005
ας το συνεχίσω :) και έπεσε ένα φορτηγό μέσα και μετά ήρθε ο γερανός και το πήρε :)
AnNaMaRia
13-05-2005
hahaha ;) mporei...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο