| |
Κλείνω τα μάτια και αγγίζω το σήμερα,
κάποια στιγμή σε θυμάμαι γυμνή,
κι όταν βαδίζω στου πελάγου τα σύνορα,
κλείνω τ'αυτιά μήπως βρω την καρδιά.
Μία φωνή με ξυπνά απο λήθαργο,
τρέμω στο φως των δικών σου ματιών,
σαν κολυμπώ να ξεφύγω απ'τη δίνη σου,
όλα αλλάζουν στο δικό σου ρυθμό.
Κι αν προσπαθώ να γεμίσω τα βράδυα μου,
ξέρω πως πάντα θα με ψάχνει η ζωή,
σε κάποια θάλασσα να βρεί τα κομμάτια μου,
σ' αλλο γυαλό θα επιστρέψει η ψυχή.
Κλείνω τα μάτια κι ατενίζω το μέλλον σου,
σε μια στεριά σαν τυφλός ναυαγός,
πόσο θα ζω να προσμένω ένα βλέμμα σου,
κάθε μου όνειρο να το κάνεις Θεό.
Κι όταν θα'ρθεις να με πάρεις να φύγουμε,
θα'χω παντιέρα τα ξανθά σου μαλλιά,
θα'ναι γιορτή Παναγιά μου αστείρευτη,
βέρα στο δάκτυλο θα σου βάλω λευκή.
Ένας χορός απο άντρες στα πόδια σου,
θα'ναι το πλοίο του ονείρου γλυκό,
κι ένα μαντίλι θα δέσω στα μάτια σου,
τούτο το φως να μας γιομίζει τη ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
