Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το κρυφτό
 
Το καλοκαίρι διακοπές στο Νέο Ερινέο
Στο σπίτι του κυρ’ Άγγελου, με είχε σαν παιδί του.
Πηγαίναμε για ψάρεμα στον όρμο του Λαμπίρι.
Στον τρύγο, σε όλες τις γιορτές, τις λύπες, τις χαρές.

Το τραίνο πέρναγε από εκεί, δίπλα από το σπίτι.
Τεράστιοι ευκάλυπτοι γύρω από τις γραμμές.
Τα εμπορικά μου άρεσαν, μέτραγα τα βαγόνια.
Κι ας μη σταμάταγαν ποτέ στον τοπικό σταθμό.

Οι χυλοπίτες σπιτίκες, αυγά απ΄το κοτέτσι.
Ντομάτες, ζαρζαβατικά από το περιβόλι.
Ψωμί ολόφρεσκο ζεστό με χέρια ζυμωμένο.
Και το τραπέζι στην αυλή με εδέσματα γεμάτο.

Τα μεσημέρια έπεφταν όλοι να κοιμηθούν.
Τα πάντα ήτανε νεκρά εκτός απ’ τα τζιτζίκια.
Πόσο πολυ βαριώμουνα, ατέλειωτες οι ώρες.
Η λύτρωση το απόγευμα όταν ξυπνούσαν όλοι.

Κάθε απόγευμα έπαιζα αμπάριζα, κρυφτό.
Η φτούκα ήταν μια μουριά με ασβέστη ασπρισμένη.
Μετράγα ως το είκοσι έλεγα “φτου και βγαίνω”.
Ξελευθερία φώναξες κι εγώ ξαναμετρώ.

Οι θύμησες οι παιδικές απρόσκλητες πως ήρθαν;
Μου λείπει ο κυρ’ Άγγελος που τόση είχε στοργή.
Τα μεσημέρια ατέλειωτα μοιάζουνε με αιώνες.
Και το κρυφτό από μικρός το έχω σιχαθεί.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν είσαι εσύ αστέρι εγώ είμαι ουρανός
 
sofianaxos
06-12-2009 @ 14:20
::up.:: ::up.:: ::up.::
ιωανναχανιωτακη
06-12-2009 @ 14:27
Τα μεσημέρια ατέλειωτα μοιάζουνε με αιώνες.
Και το κρυφτό από μικρός το έχω συχαθεί...

αυτο το κρυφτο... το μαθαμε απο μικροι
για να το παιζουμε σ'ολη μας τη ζωη...

καλο ξημερωμα Κωνσταντινε..
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
06-12-2009 @ 14:33
Τα μεσημέρια ατέλειωτα μοιάζουνε με αιώνες.
Και το κρυφτό από μικρός το έχω συχαθεί.


ωραίος!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
06-12-2009 @ 14:54
Τα μεσημέρια έπεφταν όλοι να κοιμηθούν.
Τα πάντα ήτανε νεκρά εκτός απ’ τα τζιτζίκια. ::up.:: !!!!!!!!!!!!!! ::up.::
daponte
06-12-2009 @ 15:21
Πολύ ζωντανές αναμνήσεις! ::yes.::
Αγνή
06-12-2009 @ 22:41
Τα πάντα ήτανε νεκρά εκτός απ’ τα τζιτζίκια...!!!!
elpidakwstopoulou
06-12-2009 @ 23:07
παιδικά βιώματα ....μνήμες ζωής κρυμμένες... που τις κρατούμε μέσα μας για να γλυκαίνει η συνέχεια ...............
πανέμορφο Κωστή !!! μαγικές εικόνες και στιγμές που μας γυρίζουν πίσω στα χρόνια της αθωότητας........... ::theos.:: ::hug.::
efrosiba
07-12-2009 @ 00:32
Τα πιο γλυκά τρυφερά χρόνια και οι μνήμες τους..... ::theos.::
dim fili
07-12-2009 @ 00:38
::up.:: ::up.::
oneiropola
07-12-2009 @ 01:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-12-2009 @ 05:51
::theos.:: ::theos.::
TAS
08-12-2009 @ 00:20
αυτά τα ατέλειωτα μεσηέρια . .
giatressa
18-12-2009 @ 09:09
τόσο γλυκό...τόσο τρυφερό... ::up.:: ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο