Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στάζουν λέξεις τα ποιήματα
 Καλή εβδομάδα σε όλους σας
 
Έφτανε ένα καλοκαίρι
για να παγιδεύσει ένα τίποτα
ένα βλέμμα κρυμμένο
σε μοναχικά ταξίδια
εξερευνώντας μια σκιά σε άδειο δωμάτιο
με το φθινόπωρο να φέρνει φθορά
σε πνιγμένες σιωπές
χωρίς να φθάνει η ανατροπή
από την υπέρβαση που δεν έγινε ποτέ.

Έμειναν οι χάρτες που τα λόγια ζωγράφιζαν
όταν ακούμπαγαν στις πληγές
που με δάκρυα πλένονταν
με φωνές
με θυμό
με αγάπη
στάζαν λέξεις τα ποιήματα.

Έφευγαν-γύρναγαν-ξαναγύρναγαν
για να φράξουν αισθήματα
νερά που έτρεχαν αλόγιστα
στο ποτάμι της μοναξιάς
να συλλέγουν
να κάνουν φράγματα
να περισσεύει το κύμα
που στον βράχο έσπαγε
στο τέρμα της απόκρυφης σκέψης
εκεί που το αδύνατο έσμιγε με το δυνατό
κι έπρεπε να αντιμετωπισθεί
ως πράξη αρχής που γίνεται τέλος
χωρίς ελπίδα
χωρίς ίχνη στη διαδρομή
που το ρεύμα ακολουθεί παράφορο
σε ώρες
σε χρόνο
σαν παράλογο
σαν παράνομο
σαν παράπονο
γητεύοντας πληγωμένες αισθήσεις
σε φεγγαρολουσμένα τοπία.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
dr.rockthan
06-12-2009 @ 18:18
Έφτανε ένα καλοκαίρι
για να παγιδεύσει ένα τίποτα
ένα βλέμμα κρυμμένο
σε μοναχικά ταξίδια
εξερευνώντας μια σκιά σε άδειο δωμάτιο
με το φθινόπωρο να φέρνει φθορά
σε πνιγμένες σιωπές
χωρίς να φθάνει η ανατροπή
από την υπέρβαση που δεν έγινε ποτέ.


πανεμορφη γραφη!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ιωανναχανιωτακη
06-12-2009 @ 22:42
πραγματι πολυ ωραια γραφη!!
σε παρασερνει...

καλη σου μερα Σοφια
**Ηώς**
06-12-2009 @ 22:56
συμφωνώ με Θανάση...την καλημέρα μου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
azoritis
06-12-2009 @ 23:51
λόγια ..σκέψεις...πολύ δυνατές.....να σπάνε τις ...πνιγμένες σιωπές.....
καλημέρα.............. ::up.:: ::up.:: ::up.::
efrosiba
07-12-2009 @ 00:41
Με συγκίνησες αφόρητα............. ::theos.::
oneiropola
07-12-2009 @ 01:22
Έμειναν οι χάρτες που τα λόγια ζωγράφιζαν
όταν ακούμπαγαν στις πληγές
που με δάκρυα πλένονταν
με φωνές
με θυμό
με αγάπη
στάζαν λέξεις τα ποιήματα.

Απλα υπεροχο ::theos.::
την καλημερα μου ::hug.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-12-2009 @ 01:28
::theos.:: ::theos.:: υποκλινομαι..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
χρηστος καραμανος
07-12-2009 @ 05:36
χωρίς ίχνη στη διαδρομή
που το ρεύμα ακολουθεί παράφορο
σε ώρες
σε χρόνο
σαν παράλογο
σαν παράνομο
σαν παράπονο
γητεύοντας πληγωμένες αισθήσεις
σε φεγγαρολουσμένα τοπία.
::up.:: ::up.:: ::up.:: υπεροχο
την καλημερα μου
Δέσποινα1971
07-12-2009 @ 05:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
07-12-2009 @ 13:07
μπράβο σου πανέμορφο !!!! ::up.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο