|
| Ένα δάκρυ | | | Σου΄χα δώσει θυμάμαι τη ζωή μου την ίδια,
ήταν όλα δικά σου για μια αγάπη τρελλή.
Και μια νύχτα σαν όλες, την πετάς στα σκουπίδια
και μου κάνεις κομμάτια την καρδιά, την ψυχή.
Είπες τότε το σφάλμα πως ήταν δικό μου,
και πως ό,τι έχει γίνει το΄χα αρχίσει εγώ...
Στην καρδιά σου το μίσος, το "γιατί" στο μυαλό μου,
κι όμως βρήκα το θάρρος να σου πω "σ'αγαπώ".
Μ' ένα σώμα να τρέμει και δυό μάτια κλαμμένα,
τρέχω πάλι κοντά σου, σ' αγκαλιάζω σφιχτά.
Σε ρωτάω με πόνο τί σημαίνω για σένα,
και μου λες δίχως σκέψη "ένα τίποτα πια".
Τώρα όλα τελειώσαν, πάει καιρός που' χεις φύγει.
Μα σε φέρνω απόψε στο μυαλό μου ξανά...
Το τσιγάρο με καίει, το ουίσκυ με πνίγει,
κι ένα δάκρυ όπως πάντα, μου κρατά συντροφιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
kapnosa-v-ainigma 13-05-2005 | Δεν ειναι και τόσο καλή αυτή η συντροφιά αλλα χρειάζεται....Πονεμένο...Καλησπέρα σου | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 13-05-2005 | υπάρχουν κάποια ποιήματα εδώ μέσα κόμποι στον λαιμό......αυτά.... | | Γιώργος_Κ 13-05-2005 | Καλησπέρα Λίνα :) !! | | Tilt 13-05-2005 | Συγκλονιστικό, στη θλίψη που αναδίδει ! | | lina2 13-05-2005 | kapnosa....παραποιητή...Γιώργο....Tilt....σας ευχαριστώ! :) | | ΙΩΑΝΝΑ 14-05-2005 | Πολύ όμορφο,Λίνα !!! | | Grisio 16-05-2005 | Difficile amore... anche dopo gli anni... αναμνήσεις δίχως λύσεις κι εξηγήσεις... πολύ όμορφο... | | samprina 16-05-2005 | συγκινά ακόμα και πέτρα | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|