Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ρυθμοί
 
Με τους ρυθμούς του ανώφελου, με της αυγής τα ρείθρα
τον έρωτα εγκατέλειψαν στα βάθη μιας γωνιάς
το γέλιο σου ανθόμελο, τα χείλη σου κηρύθρα
και το φιλί σου βάλσαμο σε νύχτα παγωνιάς

Οι νύχτες που ξεστράτισαν στης λύπης τ’ ανηφόρια
κατέθεσαν τ’ αστέρια τους για χρέη και δανεικά
τρεις ήλιοι αντιδράσανε , και λεν με στενοχώρια:
«Ποιες μάχες να παλέψετε χωρίς ιδανικά;»

Ορδές απ’ τ’ ανιστόρητα, κατέβαιναν στην μάχη
με ιαχές απάνθρωπες, και πράξεις φονικές
οι μάνες δάκρυα φύτευαν σ’ ενός καημού τη ράχη
ν’ ανθίσουν, για να τα ‘χουνε τις μέρες τις κακές

Και σύ ληγμένη σύμβαση πελάγων με ανέμους
λες να ισχύσει η ρήτρα της, για ερωτική φωλιά.
Δεν θες ν’ ακούς για ήρωες, γι’ αδίστακτους πολέμους
για σένα είναι πόλεμος, του έρωτα η αγκαλιά.

Με ποιους ρυθμούς ανέσπερης ακτίνας τα σκοτάδια
πλανήθηκες και μάτωσες στης γης τις αμυχές
οι θησαυροί λεν βρέθηκαν, μα τα πιθάρια άδεια
κι ένας ρακένδυτος λαός ψάχνει για ενοχές

Αχ! των ματιών σου ο Ιανός, μορφές που σου ‘χει δώσει
την μια στα τάρταρα να πας, την άλλη σ’ ουρανούς
και στέλνει αυτούς που σ’ έκαψαν ,και σ’ έχουνε προδώσει
κει που ‘ναι μύθος η ζωή, και δεν το βάζει ο νους

Γι’ αυτό μη βγεις σε αέτωμα, με της αυγής το λίθο
ούτε τους πρώτους έρωτες με ανάθεμα να καις,
τις νύχτες να τις αρνηθείς, των φεγγαριών τον μύθο
γιατί μιλούν για πρίγκιπες, και μάγισσες κακές

4.11.09



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
07-12-2009 @ 14:16
Γι’ αυτό μη βγεις σε αέτωμα, με της αυγής το λίθο
ούτε τους πρώτους έρωτες με ανάθεμα να καις,
τις νύχτες να τις αρνηθείς, των φεγγαριών τον μύθο
γιατί μιλούν για πρίγκιπες, και μάγισσες κακές

Πολύ όμορφοι στίχοι
Καλό σου βράδυ
::up.:: ::up.::
oneiropola
07-12-2009 @ 14:31
Αχ! των ματιών σου ο Ιανός, μορφές που σου ‘χει δώσει
την μια στα τάρταρα να πας, την άλλη σ’ ουρανούς
και στέλνει αυτούς που σ’ έκαψαν ,και σ’ έχουνε προδώσει
κει που ‘ναι μύθος η ζωή, και δεν το βάζει ο νους

Γι’ αυτό μη βγεις σε αέτωμα, με της αυγής το λίθο
ούτε τους πρώτους έρωτες με ανάθεμα να καις,
τις νύχτες να τις αρνηθείς, των φεγγαριών τον μύθο
γιατί μιλούν για πρίγκιπες, και μάγισσες κακές

ΣΤΙΧΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΜΠΡΑΒΟ!!! ::theos.:: ::theos.::
ΜΝΗΜΩΝ
08-12-2009 @ 06:02
Πάλι ξανά με όμορφα στολίδια και εικόνες
μας οδηγείς στα πέλαγα και σ' όνειρα παλιά
που 'ν' φεγγαριού πολύχρωμες της ζήσης μας οθόνες
και η βαθειά του έρωτα κάλπικη αγκαλιά.....

Φανταστικοί στίχοι μιας εξαίρετης δημιουργίας... ....
Ivikos έγραψες και πάλι.... την καλησπέρα μου.....
Δέσποινα1971
08-12-2009 @ 06:37
γράφεις iviko!
την καλησπέρα μου!!!!
elpidakwstopoulou
08-12-2009 @ 08:21
Γι’ αυτό μη βγεις σε αέτωμα, με της αυγής το λίθο
ούτε τους πρώτους έρωτες με ανάθεμα να καις,
τις νύχτες να τις αρνηθείς, των φεγγαριών τον μύθο
γιατί μιλούν για πρίγκιπες, και μάγισσες κακές

ό,τι και να πω δεν καλύπτει τίποτα ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-12-2009 @ 11:49
το γέλιο σου ανθόμελο, τα χείλη σου κηρύθρα
και το φιλί σου βάλσαμο σε νύχτα παγωνιάς
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο