| |
Μην μου ξυπνάς της αδικίας τα ρολόγια
Κανείς αθάνατος δεν έχει γεννηθεί
Είναι αγάπη μου που χόρτασα τα λόγια
Και τα σημάδια σου γυρεύω την αυγή...
Είναι το δέρμα μου στο άγγιγμά σου ξένο
Λευκό το ρόδο που δεν μύρισες ποτέ
Την απουσία σου μονάχα περιμένω
Και της δειλής αναλγησίας σου το ναι...
Μα με στενεύει της απόσυρσης το νεύμα
Κι η παρουσία σου που πάσχει να χαθεί
Μέσα μου νιώθω της αγάπης σου το ρεύμα
Της αθωότητας την άσπλαχνη αφή...
13/5/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
