Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θα Ρθει Μια Μερα
 Αφιερωμένο στον άντρα μου.
 

ΘΑ ΄ ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Θα 'ρθεί μια μέρα
που από τον έρωτα ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει η καρδιά μου για να μάθει
τι 'ναι στ' αλήθεια ο ανθρώπινος καημός.
Θ΄αρκεί ένα βλέμμα
για να θυμάται μες στις φλέβες μου το αίμα
ο,τι μας στέρησε η ανάγκη κι η συνήθεια
κι όσα μας έχει κλέψει ο εγωισμός.

Ρεφρεν
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.

Τις προσδοκιές,
τις αυταπάτες, του θυμού μου τις αιτίες,
θα ρθει μια μέρα που ο άνεμος του νόστου
σα μαύρα σύννεφα θα διώξει μακριά!
Γυμνή η ψυχή μου,
χωρίς τα πότε,ούτε τα πώς ή τα γιατί μου
θα αγαπάει ΜΟΝΟ αυτό που πάντα ήσουν
κι όχι αυτό που 'βλεπε πριν με ροζ γυαλιά...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
08-12-2009 @ 06:19
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.

Ωραίο τραγούδι
Μπράβο Αναστασία
::up.:: ::up.::
djsailormichael
08-12-2009 @ 06:19
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.

fobern diapistwsn kai fobern apotupwsn se stixous
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
08-12-2009 @ 06:32
::up.:: ::yes.::
sofiagera
08-12-2009 @ 06:46
Γυμνή η ψυχή μου,
χωρίς τα πότε,ούτε τα πώς ή τα γιατί μου
θα αγαπάει ΜΟΝΟ αυτό που πάντα ήσουν
κι όχι αυτό που 'βλεπε πριν με ροζ γυαλιά ::up.:: ::love.:: ::up.::

ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ....
yiannistellidis
08-12-2009 @ 06:57
::up.:: ::up.:: ::up.:: BRAVO ANASTASIA
χρηστος καραμανος
08-12-2009 @ 07:03
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.
ΑΞΙΖΕΙΣ ΑΒΑΝΑ,ΚΟΥΒΕΤΙΑΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ!!! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
**Ηώς**
08-12-2009 @ 07:26
για να θυμάται μες στις φλέβες μου το αίμα
ο,τι μας στέρησε η ανάγκη κι η συνήθεια
κι όσα μας έχει κλέψει ο εγωισμός.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ....Καλησπέρα Αναστασία μου! ::hug.:: ::up.:: ::up.::
sofianaxos
08-12-2009 @ 08:24
ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
aprobleptos
08-12-2009 @ 09:48
Γυμνή η ψυχή μου,
χωρίς τα πότε,ούτε τα πώς ή τα γιατί μου
θα αγαπάει ΜΟΝΟ αυτό που πάντα ήσουν
κι όχι αυτό που 'βλεπε πριν με ροζ γυαλιά ...

ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ::up.::
oneiropola
08-12-2009 @ 09:53
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.

ΜΠΡΑΒΟ ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Αγνή
08-12-2009 @ 11:08
τι 'ναι στ' αλήθεια ο ανθρώπινος καημός
Θ΄αρκεί ένα βλέμμα
::theos.::
ioskit
08-12-2009 @ 11:50
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί

ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗΣ ρεσιτάλ ευαισθησίας
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-12-2009 @ 12:07
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δέσποινα1971
08-12-2009 @ 12:27
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Helene52
08-12-2009 @ 12:51
Θα 'ρθεί μια μέρα
που κι η ζωή μας ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει για να ελευθερωθεί
απ' τις κρυφές της τις αλυσίδες
κι απ' όσα τείχη γύρω της έχουν χτιστεί.
Καταπληκτικό !!!!!!!
Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
efrosiba
08-12-2009 @ 13:03
Γυμνή η ψυχή μου,
χωρίς τα πότε,ούτε τα πώς ή τα γιατί μου
θα αγαπάει ΜΟΝΟ αυτό που πάντα ήσουν ::up.:: ::yes.::
kgnisios
08-12-2009 @ 13:31
να σε χαιρεται ο αντρας σου

καλο βραδυ Αναστασια
katiabid...
08-12-2009 @ 13:48
Θα 'ρθεί μια μέρα
που από τον έρωτα ένα βήμα παραπέρα
θα προχωρήσει η καρδιά μου για να μάθει
τι 'ναι στ' αλήθεια ο ανθρώπινος καημός.
Θ΄αρκεί ένα βλέμμα
για να θυμάται μες στις φλέβες μου το αίμα
ο,τι μας στέρησε η ανάγκη κι η συνήθεια
κι όσα μας έχει κλέψει ο εγωισμός.

ένας διάχυτος λυρισμός...
χείμαρρος το ποιήμα σου...
μπράβο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο